geene redenen, op zich zelven verkrygen, haar geen' byftand te geven; dit zette de dolheit van Zimene te meer aan, zy vloog na zyn geweer, en zou 'er zekerlyk een euvel gebruik van gemaakt hebben, indien Ariana, die meede was binnen gefloopen, haar niet by den arm gegreepen had.

AL die zaken maakten groot gerught door 't huis, zoo dat de bewoonders boven kwamen, en Sophronia uit de kamer wech namen, latende man en vrouw met elkander in een twist, daar de laatste, in alien deelen het recht aan haar zyde moeft hebben.

PHILAMOUR tragtte in 't eerst haar te beduiden, dat hy daar niet gekomen was om Sopbronia voor zich zelven te fpreeken, maar dat het een dienst was, die hy zyn Vrind niet had kunnen weigeren:- dat die haar in ftilte ftond te huuwen, en deezen avond, onvoorzien daar in belet zynde, hem ver zoght had, zyne verfchooning by haar te maken, en een nader tyd tot de voltrekking te beramen. - Dogh dit voorwendzel was te zwak om Zimene te misleiden; ook wierd het daar en boven door Ariana aanftonds tegenfprooken, die hem toebeet, dat 'er wel veel gevallen moeften geweeft zyn die hem, vier Jaaren lang, twee maal 's weeks, voor goede vrienden, hier hadden doen komen.

In 't kort, geen uitvlught voor hem zynde, floeg hy 'er eindelyk door heen, en speelde voor man; stelde Zimene zelfs, als

oorzaak

porzaak van alles, en zei haar, fchoon zonder eenigen grond van waarheit, dat hy al lang gemerkt had, met welken jaloerfchen achterdoght zy al zyne gangen nagefloopen had, en dat het geen 'er nu was uitgekomen, alleen tot haar fpyt, in weerwraak van haar gedragh, gefchied was; 'er by voegende, dat als een Vrouw jaloers wilde wezen, en een heerfchzugtigh mistrouwen toonde, het niet miffen konde, of een man moeft van haar verwyderen, en,eindelyk,over allerlei palen die men zyn vermaak wilde ftellen heen ftappen.

Deeze aanmerking, als wreed en onregtmatig, kon niet minder te weegh brengen, als de drift daar zy reets in was, nogh heviger aantezetten: - ook ging die tot zoo verre dat men 't zich kwalyk verbeelden kan;

en was zyne onderneeming om de befchuldigingen af te keeren, en zyne valsheit om de zaak zelve te verbergen, onverdraaglyk geweeft voor haar Verstand, zoo was de trotze bekentenis van zyn Wangedragh, nogh onverdraaglyker voor haar hart, ➡ maar hy wagtte niet om te zien wat gevolgen 'er van komen zouden, hy vloogh de Kamer uit, en liet haar aan haare vervoeringen over.

De Vrouw van den huize vreezende dat zy zelf 'er door benadeeld mogte worden, fpaarde geen' eeden noch betuigingen, om Zimene te doen gelooven, dat zy geheel on fchuldig, in 't geval was: - Ży had niet

beter

beter geweeten, of die Heer was de Man van die Juffrouw. Ze hadden haar ge

zeght in ftilte getrouwt te zyn, — en dat ze reedenen hadden om 't bedekt te houden. ZIMENE telde weinig op alles wat ze vertelde; en dewyl 'er waarfchynelykheit voor was, fprak zy 't niet eens tegen; - in 't kort, zy ging met Ariana na huis, en hield ze den geheelen naght by haar, hebbende voorgenoomen, om haar huwelyksbed niet meer te beflapen, nu haar man haare tederheit op 't gevoeligft had verongelykt, en de eene belediging op de andere hoopende, eerft met bedrogh, en toen met veragting, zyn wangedragh had willen verbergen, en verdedigen, in plaats van haare billyke ongenoegens te fuffen, en te traghten aie te doen vergeten - Hy beeft my niet eens vergifnis gevraaght! borit zy uit in vervoertheit; by veragt me! en teld myne geregte ongenoegens voor niets! wel ik baat bem die my veragt, en meer daarom, om zyne Valfcheit en Egtbreuk.

als

Ariana had niet veel ruft dien paght, te geringen ftraf, waarlyk, voor haar nagaande fnapzught, die al deeze verwarringen veroorzaakt had. Tot aan den morgen toe, overleiden ze, hoe Zimene zich in zulken ongelukkig Geval gedragen moeft; eindelyk befloot men, dat ze haar mans huis verlaaten, en by haar Oom, die haar Voogd geweeft was, gaan zoude; zy pakte dan haar Juweelen, Goud, Zilver, en Kleederen by

een

een, en met de hulp van Ariana, en van haar Kamenier en Lakky, vertrok ze vroeg in den morgen. Eer ze heen ging deed zy de kamerdienaar van Philamour roepen, en gelaftte dien, zynen Heer te zeggen, dat zy voor altoos uit zyn Huis ging, om het over te laten, aan het Juffertje daar hy op

verzot was.

HOE veel de beledigde Vrouw ook uit te staan had, kan men egter wel begrypen, dat de fchuldige man zyn deel in de fmert dragen moeft; zyne minnehandel met Sophronia was van langen tyd; de hevigheit zyner hartstoght was voor zyn Huwelyk reets voldaan geweeft, en hy had wel gewenfcht dat ook de haare hadde mogen vervallen om met alle betamelykheit, voor zyn trouwen, van haar te kunnen fcheiden: -maar op de minste gedaghten die hy daarontrent opgegeven had, met zyn vrees te betuigen, over het hachlyke van 't uitkomen hunner verkering, en 't nadeel dat zy 'er dan van te lyden zoude hebben, viel zy in zulke naargeeftige droefheden, dat hy niet in ftaat was, om ze te kunnen aanzien: - zy zwoer, dat het bitter ogenblik, 't geen haar van elkanderen zoude fcheiden, het laatste van haar leven zyn zou, en fprak van niet minder als Gift en Staal; die wyzen van doen alléén waren oorzaak geweeft dat hy als nog, een uiterlyke schyn van aankleving voor haar betoonde; en tans zoo verraft en op een daad betrapt te wezen, waarvan hy met geen

waar

waarfchynlykheit de omftandigheden kon aantoonen, om te bewyzen in hoe verre hy onfchuldigh was, vervulde zyn hart, met al de fpyt en kwelling, daar het door konde gedrukt worden; aan de andere zyde kwamen hem de hevigheden, en de feitelykheit waar meede Zimene te werk was gegaan, gedurigh te binnen, zyn moed kon die niet verkroppen, en, meer als Man, dan als Gebuwde, daght hy, dat zyn Perfoon beledigd was, door zulk een onverfchrokken en heerzuchtigen gedragh, in spyt van zyn bywezen, tegens Sopbronia, ja tegens hem zelfs gehouden.

ONGELUKKIGE Zimene! Hoe beklaaglyk was het dat zy haare Drift niet konde teugelen ! De Zachtheit zou hier verright hebben,'t geen de Dolheit nooit verrigten kan; want of fchoon Philamour zich zelven veroordeelde, over 't Ongelyk dat hy haar gedaan had, hy veroordeelde haar nogh meer, over de Manier, waar in zy 't had opgenoomen en over de wyze waarin zy te werk gegaan was.

TOEN men hem kwam zeggen, dat zy uit het Huis vertrokken was, en wat boodschap zy voor hem gelaten had, was hy 'er zeer over verleegen:-zoo ten opzichte van haare bloedverwanten, als wegens 't geen de wereld, die zekerlyk de Zaak moeft kundigh worden, van hem zeggen zoude; maar hy vond niets van die tedere ontroeringen in zyn harte, welken hy zoude gevoeld hebben, in