Zy gingen te famen naa het huis van Sergius, de te rugkomft van Aranthe vervulde al de dienftbooden met eene verwondering die zy niet verbergen konden:

dit op nieuw gelukkig paar zag zulks duidelyk, en met hartenleet gevoelende, hoe veel het huisgezin door hunne voorige twisten geleeden had, twyffelde ze niet of men dugtte, dat mogelyk even diergelyke tyden weder ftonden voor te komen.

Om alle zulke gedagten en vreeze deswegens op een maal wech te neemen, zei Sergius, verbly uw met my; ik heb nooit den fchat gekend, daar ik bezitter van was, voor ik dien verlooren had: maar ik zal met alle oplettenheid tragten myne voorige onbe. dagtzaambeden te verbeteren, en met Me. vrouw genoegen te geven, bezorgen, dat allen die rondom haar zyn het hebben kun

nen.

HOUW OP! hou op, myn waarde man! hervatte Aranthe al de fchuld is myne! Ik kende nog myn geluk nog myne pligten: maar myn verdere gedrag zal Uw, deeze onze leden, en allen die ons gekend hebben, overtuigen hoe zeer myn misverstand en wangedrag my leet zyn.

De volgenden dag, liet Sergius een keurige maaltyd gereed maken, daar hy al de Vrinden van wederzyden op verzogt, om deeze verzoening, die hy zyne tweede Bruiloft noemde,eeie aan te doen; en hy en Aranthe herhaalde, en herhaalde onop

hous

houdelyk in derzelver byzyn, de tederste betuigingen welken zy elkanderen in 't by. zonder, en in 't byzyn van hun huisgezin gedaan hadden, ten grooten genoegen van een ieder, zoo wel als van hun zelven.

IEDER hunner was vervolgens zoo opregtelyk oplettende omtrent zyn eigen gedrag, datze alles wat mogelyk was bybragten om niet weêr in de voorige ongeneugtens te vervallen; federt dien tyd hebben zy meer vermaak in elkanderen te gemoet te komen, en al te doen wat zy denken den anderen genoegen te zullen geven, als zy te vooren fpytige wrevele kommer hadden, om zich tegens elkanders genoegen aan te kanten.

ZELDEN, wy erkennen het, vind men zulke uitkomften,zy kunnen ook nooit ergens anders plaats hebben, als daar een vatten grond van liefde te wederzyden plaats heeft;

want, daar de hartstogt eens volkomen is uitgedoofd, is 't niet wel mogelyk om ze ooit weder levend te maken; daarom heeft de fcheiding tuffchen gehuwden iets in dat zeer ftuitende is, en ze is, om al de rampspoeden die 'er natuurlyk uit voort. komen moeten te voltrekken, altoos gevolgd van 't verlies des goedens naams, en van den roem van beiden:- want of zy schoon op de allerftilfte wyze mogelyk leven, wor den ze niet te min verdagt van met ande ren zich heimelyk op te houden; en dewyl in zulke omstandigheden veelen maar al te Y

wezent

wezentlyk fchuldig bevonden worden, heeft zulks het gevolg, dat de alleronfchuldig. ften onder even dezelve verdenking legt, en dat al de deugd van dezulken het ongeluk heeft van als een wel bedekte ondeugd aangezien te worden.

Dewyl dan zoo veele zwarigheden de zekere gevolgen zyn, zoo voor Man als Vrouw, 't zy in te famen met geduurige oneenigheid, 't zy in van elkanderen gefcheiden, en op zich zelven te leven, zoo blykt daar uit, dat men zeer zorgvuldig de wyze van denken, de gevoelens, en 't humeur van de Perfoon daar men zich meede in een huwelyk zou kunnen begeven te onderzoe ken hebbe, eer wy overstappen in een' ftaat die niet als met de dood eindigd; of met iets, dat hen die eenige voorzigtigheid, of gevoel van eerzugt hebben, veel harder vallen moet als de dood.

VERSCHILLENDE gevoelens in den Godsdienft, zyn waarlyk de moeilyksten om te vereenigen: het is niet in den aart van twee menfchen, die malkanderen over zoo gewigtig een stuk in 't ongelyk denken, om lang te famen te blyven, of fchoon zy alles wat mogelyk is by bragten, om het te willen doen. De fterkfte reede, en het befte verftand, zal niet bekwaam zyn, zich altoos te wagten tegens de vooroordeelen van de opvoeding, en tegens die gronden welken in onze eerfte jeugt in ons gelegt zyn; en fchoon zy allen die het zel

ve gevaar loopen, als het ongelukkig paar daar wy in den aanvang van gefprooken hebben, door haare overgeloovigheid juist niet vervallen in dezelve rampen, als die in gevallen zyn, nog in iets waar over Amonia zich beklaagt, is het nogtans volftrekt onmogelyk, of te dezen of geenen tyd moeten een van beiden zeggingen ontvallen, welke de andere ten bezwaarnis moeten ftrekken, en oorzaak wezen van hartzeeren en murmureringen, welken niet nalaten zullen om al de gelukzaligheden van hunne vereeniging te verbitteren, zoo niet geheel af te breeken.

Maar ik zal hier meede van dat onderwerp afftappen : de kas van myne Brieffchryvers houd 'er nog eenen in, die wel waard is plaats te geven, dewyl hy handeld van een zaak die aan beide de Sexen gemeen is, maar byzonderlyker word toegefchreeven aan de myne

AAN DE SPECTATRICE.

MEVROUW.

Ik heb tot een ftelregel, al wat noodloos is, is te onpas; en vleijinge op te maaken, wegens de lofwaardigheid van uwe » onderneming, of over de verstandige wyze waar mede gy de zaaken zoo nuttig als aangeraam verhandeld, zou niet meer wezen, als de wereld te willen beduiden

Y 2

dat

n

alle

dat het dag is wanneer de Zon met vollen glans in 't Zuiden schynt; uwe Lezeren gevoelen en betuigen de verdiensten van uwe Schriften, en ik ben » maar één van die honderd duizenden.

ກ

DAARENBOVEN, zou ik my zeer bedriegen, indien ik niet klaar genoeg in uwe wyze van denken zie dat de minfte aanleiding welke toebrengen kan tot de nuttigheid van uw werk, uw be"ter behaagd, dan al wat men kan zeggen om het werk aan te pryzen.

.

"

"

Ik moet egter erkennen, dat, even als in een fchoon aangezigt deeze of geene trekken, of partyen, allermeeft in 't oog n loopen, zoo ook in uw laatste Stukje,

"

de onderfcheiding van de goede en kwaa de fmaak iets in heeft dat ons verraft, en ons een uitnemend vermaak en zeer groot nut verfchaft. Na 't my voorkomt. hebt gy Uw zelf daar overtroffen; en ik twyffel niet, hoe zeer wý ook als in een dampkring van zotheid en domheid, als " flapende omzwerven, of 't geen gy in dat tukje gezegt hebt, heeft 'er veele wakker gemaakt.

"

INDIEN het mogelyk ware, de goe༡ de fmaak wel te herftellen, zou het onmogelyk wezen ontrent eenig ding te doolen; maar dan wierden wy Engelen voor den tyd, en daar is niet toe te komen aan deeze zyde van het graf; echter is 't ons aller pligt om 'er zoo na by

ກ

”

te