leuning ftoel, en ftrekte armen en beenen uit, met gefloote vuiften, die ieder kragts genoeg vertoonden om 'er een os mede neder te flaan; dan trok ze die weder zoo na by haar als mogelyk was, en de fchouderen, die natuurlyk zeer na by haare ooren kwamen, optrekkende, bragc ze die op gelyke hoogte, denke lyk om haar geftalte in eene aardige ver "korting te doen zien, ten minsten meen ik gemerkt te hebben, dat een van haare begunstigde gebaarmakingen bestond in haare dikke digt gefloote vingeren van een te fpreiden, door geduurzaam, de krullen die in haar nek hangen, als met een kam op te maken, en de bouckels 'er van te verleggen.

"

"

"

"

"

In 't kort de lompe gemaaktheid en onbefcheidenheid, die ik tans van haar zag, verveelde my zoodanig, dat ik al myn geduld verloor, en de Heer John, "geduurig by zyn rok trok, om het bezoek af te breeken, dat hem egter op myn " tweede nog derde verzoek niet geliefde, en hy vervolgens bekende, zoo lang door » gestaan te hebben, om zich fchaaverhaal te bezorgen van myn te min ver" trouwen in zyn voorige berigten, en om my volkomen te overtuigen van de bekwaamheden, en beleefde manieren van Dame Lifette, ik erkende myn ongelyk, en verzekerde alles wat hy eertyds

༡

"

» ge

gezegt had nu gezien en ondervonden te hebben.

Uit haar huis gingen wy na een Her» berg, daar hy zich niet weinig vermaakte, met my te kwellen over de misgisfing die ik gemaakt had; hy befchimpte » my op eene wyze, die ik wil erkennen » verdiendt te hebben, want ik had wel

"

eens te kennen gegeven, my te verbeel» den, dat ik, na een uur, in gefprek ge"weeft te zyn, met een Juffer, beter 'er van zoude kunnen oordeelen, als hy, na een » langduurigen ommegang: en fchoon dít boertende gefchied was, wist ik egter wel dat hy veel met de wereld omging, en zoo oplettend was, als iemand wezen kon.

WY kwamen niet te min wel haaft in ernftiger gefprek, en konden niet nala ten de ongelukkige neiging van deeze » Juffer, tot het geen zy begrypt een vrolyke zwier te wezen, te beklaagen, en op te merken, hoe weinig zorg zy draagt van na te gaan, wat haar aangenaam, en wat haar belachlyk maakt, daar ze het vermoogen bezit om het eene even zoo wel als het andere te kunnen wezen.

Hy ftemde my toe, dat ze, toen ik haar de voorige reis gezien had, volkomen aangenaam was; en ik erkende even zoo bereidwillig, dat zy in dit laatste be zoek geheel anders was als toen.

DE fchroom tegens ongelukken die zy #op

op dien tyd te gemoet zag, had toen al die inbeelding, en de dartelheid harer aangenoome manieren doen opschorten, en haar eene ingetoogene houding, en betamelyke gebaarden gegeven, die natuurlyk, en oneindig bevalliger waren, als al de gemaakte draaiingen van haare oogen, en al haare vrypoftige zeggingen en onbeschaamde poftuuren; die vrees verdweenen zynde, was ze weder in haare voorige zotheden verval. len, én ruim zoo veragtelyk geworden als ze ooit te vooren geweest was.

maar,

Men vind, geëerde Spedatrice, meer Vrouwen, welke leven als de Dame daar van gefprooken is, en die ongelukkig moes ten worden, zullen ze befcheiden zyn, en die onaangenaam in haar eigen oogen moeten weezen, zullen ze in ftaat wor den, om met menfchen om te gaan.

Mogelyk hebt gy hooren fpreeken van een burger meisje, meer bekend onder den naam van het Kamerkatje als met die van haaren wezentlyken Vader. Zy was jong, rank van gestel, en zeer evenredig van leeden, Zy wift cen Zweem van Ouderdom aan te neemen, daar ze haare liefhebbers meede ver maakte, en die vrywel ftond aan een meisje van haar jaaren en omstandigheden; maar als een vrouw van vermoogen en geboorte, fchoon even jong en wel ge Z maakt

"

maakt, haar zelf zoo ver vergeet dat zy de Rol van 't Kamerkatje wi fpeelen, en die ongelukkige Schepzels naäapen die allerlei kunsjes moeten doen om 't lieve brood te verdienen, zoo moet men

" meer toegeeflykheid voor de fexe heb

"

"

ben, als my eigen is, om dezulken eenige agting of eerbied te kunnen be. ❤ wyzen.

Hoe dubbeld ongerymd is het dan " niet, als eenige anderen, reets_van be» daagden Ouderdom, grof van Ledematen, en dik en vet van Geftalte, voor Kinderties willen fpeelen, dat kinder" lyke tatewalen willen nabaauwen

en

dat loffe vrye in 't loopen, fpringen, en ❤ draaijen, met haare logge lichaamen zeer averegts tragten na te maken, om al het lofwaarde dat ze anders nog bezitten wech te fmyten, wylze willen gepreezen worden wegens 't geen ze niet zyn » en nooit weêr zyn zullen.

"

Had Mevrouw Lifette wezentlyk al haare goederen verlooren, zoo was ze, waarschynelyk in 't bezit gebleeven van de agting die haar toekwam, als eene door den Hemel en de Natuur begunftigd met een bevallig Lichaam zoo wel als met eene verftandige en redelyke Ziel. Zy had zekerlyk geduurende die verlegenheid de kragt om te overs wegen, en op te merken, en het al te n vlug

"

vlugge deel van haar geeften nederge. vallen zynde, had ze een houding, en gefprek die welvoegende waren aan haar "perfoon; dog 't ongeluk wilde, dat zy, zoo dra 't gevaar over was, aanftonds weder in haare voorige ongeftaadigheid verviel, en alzoo onbefuift, inbeeldig, en wezentlyk veragtelyk wierd, als ze ooit te voren geweeft was.

"

TOT HIER toe gevorderd zynde verwonder ik my over de uitwyding die in deezen plaats heeft; want toen ik aan de Spectatrice begon te fchryven, was myn oogmerk niet om eenig byzonder perfoon ten voorwerp te neemen; ik weet zelf niet wat my deeze Dame heeft doen " voorstellen, en ben des maar tamelyk over my zelf te vreeden; egter, daar de Schets die ik 'er van opgeef veele an deren komt te gelyken, kan ze evenwel eenigzins beantwoorden aan 't eigentlyke » oogmerk daar deezen toe dienen moeft.

Dat oogmerk, Mevrouw, was voor te komen, dat eene Dame van vyftig zich niet evenveel van haare eigene bekoorlykheeden verbeeldde als een Juffertje van vyftien; en dezelven te overtuigen dat 'er bekoorlyke hoedanigheeden zyn, daar de Tyd geen vat op heeft; en, dat het volkomen haar eigen fchuld is zoo dien ouden Heer met zyn Wurglas