"

», perfoonlyke, gestalte en onder het danffen voorkomen, moeten die gezoght worden in de vervoerende toonen van haar geluit: 39 ieder woord dat zy voortbrengt is de welluidenheit zelve; en als zy zingt, vloeit de ziel der geluitkunde van haare lippen. - 't Geen de berugte Waller ,, zegt van zyne Mira, magh, dat zweer ik, met oneindigh meerder reght, van myne aanbiddelyke ARPASIA gezegt worden.

دو

"

Hy, die, voor baar verftand, en wondre fchoonbeit dugt,

En, op bet eerft gezigbt, derzelver maght ontvlught,

Moet sterven, kan baar stem bem flegts maar agterbalen.

Maar 't zou een onuitvoerlyke taak we, ,,zen, al de byzondere vermogens, die zy heeft om de menfchen tot haare flaven te maken, te willen opnoemen; alleen zal ik Uw nogh eenig denkbeeld tragten te geven ,, van eenige fchoonheeden harer ziele, uitblinkende in haar gedragh, en wyze van ,, doen, om daar meede deeze fchets te voltooyen.

"

"

"

Zy bezit een volflage blygeeftigheit zonder het minfte inmengfel van wispel,, tuurigheit; nooit is zy de eerfte geweeft om een nieuwe vinding in kleeding ,,na te volgen, en als zy 'er toe overgegaan ,, is, heeft zy die nooit in de uiterftens op» gevolgt: zy verkieft eerder kleederen

A 3

,, te

"

"

,, te dragen die minder zyn in overeenkomst met haare geboorte en ftaat, als den minften fchyn te geven van buitensporigheit of inbeelding. Zy heeft eene Zedige ingeto"genheit, dogh maakt 'er geen uitterlyk ,, gelaat van: Weinig komt ze op plaat,,zen van openbaare uitspanningen, en nooit als in 't gezelfchap van iemant harer naaftbeftaanden, in 't kort, al haare da"den zyn beftiert door eene voorzichtigheit die verre haare jaren overtreft, en daar den nyd niets op te zeggen weet.

"

"

"

"

"

Dus, wezendé, gelyk ik haar, dogh zeer verfchillende van 't geen zy wezentlyk is, gefchetst heb, zal het Uw niet vreemt dunken, dat ik op 't eerfte gezight op haar verlieft ben, nogh, dat myne hartstoght heeft toegenoomen, na mate dat ik meerder met haar bekent ben geworden.Nogtans ging dat, geduurende langen tyd, met een angftig zwygen verzeld, dat my niet toeliet, om te openbaren wat ik gevoelde; maar helaas! daar waren geene woorden toe nodigh, ieder gezight, al wat ik deed, was genoegh om myn zielsgeheim te doen kennen, en te beduiden, dat ik om haar ftierf: waarlyk ik leefde alleen in haare tegenswoordigheit, en wanneer ik van haar afwezend was, hield „ieder my voor het verfchynzel van my zelve. Al myne Vrinden merkten die verandering, en wel haaft de oorzaak, en 't voorwerp die ze veroorzaakte. Zy,

༢༠༠༠ དབབ

"

"

"

"

wetende, dat myne geboorte, ftaat, goed "gedragh, of beroemtheit in de Wereld, "niets konden tegen geworpen worden, lagh,,ten om myne befchroomtheit, en fpraa,,ken my eindelyk een' moed in 't harte om ,, my te verklaren, en deed ik het in de ,, eerbiedigste en verlieffte fpreekwyzen die ,,myn hart en hartstogt opgaven. Maar ô! Hemel! met welk een koele onver,,fchilligheit ontving ze myne betuigingen! -had zy zich ongenoegt, of fpytigh ge,,dragen, zoude ik my hebben durven vleien, dat het een uitwerkzel was, van die manieren, welke de jonge Dames wel meer gewoon zyn aanteneemen, als zy 't eerft van liefde aangefproken worden; maar de koude beleeftheit, de onbeweeglyke ingetogenheit, daar zy my meede aanhoorde, overstelpte myn ziel als onder ys, en dempte het vuur van myne hoop, als in een fmoorende Damp. - Ik wierd "bleek, ik beefde, en was op 't punt om voor haare voeten neder te zygen, en, ,,vreezende, dat, my iets, den mannen on,, voeglyk, gebeuren zoude, nam ik zoo fchie,,lyken affcheid, dat, zoo'er de ininfte vonk van medelyden in hare borft gehuisvest ,,had, zy my hadde moeten doen te rugge „roepen: maar helaas! zy liet me gaan, even of ze myne verwarring niet eens be"greepen had!onvergelykelyke wreedheit! onmenfchelyke bekoorlyke maar dat is weinig by het geeA 4

"

"

"

,, maagt;

دو

"

クラ

دو

ne ik vervolgens van haar uit te staan had. De volgende naght, leed ik fmerten die niet te befchryven zyn; de flaap was een volflagen Vreemdeling tot mynent; de volgende morgen wierd alleen gefpild met een' brief voor haar op te ftellen, „eindelyk, ik bragt zoo iets by een, dogh zoo verward, dat ik hem meer dan twaalf maal verfcheurde en verfchreef, om hem in betere fchikking te doen voorkomen; niets kon egter onderdaniger medelydenswaardiger voorgesteld worden; maar wat was 'er de uitwerking ? Zy opende hem, las denzelven, en zond hem te rugh onder een Omflagh, daar ik dit wreede Vonnis op vond.

دو

niets

van

MYN HEER,

Ik ben Uw zeer verplight voor het booge den beeld dat gy van myne verdienften bebt; maar dewyl bet zelve oorzaak fchynt te we"Zen van eene Geneigtbeit, die ik zeker weet nooit te zullen kunnen aanmoedigen, zoo moet ik verzoeken dat gy uwe vifiten wilt nalaten, tot gy zult afgewend wezen, op die wyze, gelyk gy nu jcbynt, te denken aan

وو

"

ARPASIA.

'Niets als de dood zelve kon met meer fmert verzeld gaan, als ik gevoelde op 't doorleezen van deeze weinige regelen: - Ik

»be

"

"

"

"

,, befchuldigde het nootlot, en de ondankbaarheit van myne wreede bekoorster, gelyk ik reede had te doen; echter, ik be,, minde; en, in de bitterfte beklemtheden die , myne ziel gevoelen mogte, kuftte ik het "gefchrift dat myne dood inhield; - nooit ,,kreeg gy 't beright dat ik Uw geven wil, indien ik flegts het duizendfte deel van ,, myn lyden uw affchetzen zoude, des zal ik my alleen ophouden met 't geene vereifcht word om Uw een waar denkbeeld van de zaak te geven: verscheide van ,, myne Vrinden, aangedaan met mynen staat, ,, hernieuwden hunnen yver te myner vertroofting; een van die, bekent zynde met de Vader van Arpafia, fprak dien, in myn „, voordeel: de oude Heer fcheen zeer voldaan over myn perfoon, ftaat, en goeden naam en zei zeer gaarne my tot een lid „zyner familie te willen hebben, indien zyne Doghter anders my even zoo genegen ware; maar voegde 'er by, dat hy nooit ,,hare genegenheden dwingen zoude,

99

"

"

geen "

en

dus zeker antwoort geven konde, ter ,, tyd, hy haar zelv 'er over had gefproo»ken.

"

Gaarne zouden de geenen die myn befte ,, wilden, my overreed hebben, dat de koel,,heit daar Arpafia my meede behandeld had, ,, alleen het gevolg was, van niet, door haar Vaders bevelen, gewettigt te zyn, om my vrindelyker te ontfangen, en dat alles tans myne wenfchen beantwoorden zoude: al A 5 » Wat

دو