"

"

"

"

"

"

"

beflooten hebben, om al wat 'er aangebooden zal worden, zonder genade af te keu ren, ten ware ondersteunt met een gebiedende aanpryzing van hooger hand; maar dat ben ik wel ver van te willen gelooven, of op hunne rekening te zetten; 't zal nooit in my opkomen, te denken, dat de eene of de andere bekwaam zyn, om in zulk zoort van laage famenfpanningen deel te

neemen.

,, Egter wat kan anders, zal men weder ,, zeggen, in ftaat geweeft zyn, om 't vertoonen van Eduard en Eleonora, Gustavus Vafa, en eenige anderen wel uitgevoerde ftukken, te beletten: die zyn getrokken uit , gevallen van 't meefte belang in de Hifto,, rien, te zamen gefteld met fchrandere werkingen, en verbazende toevallen, uitgewroght met al de çieraden, en een kraght , van Taal, die de onderwerpen vereischen; voornamelyk het eerfte, 't geen in al de omftandigheeden die een ftuk roemwaardig ,, en aangenaam maken kunnen, door niets te boven gegaan, (ik had fchier gezegt door ,, niets geevenreedigt word,) van 't geen de oude of hedendaagfche Schryvers hebben in 't light gegeven. - Wat is nu de reede geweeft, dat dit verwonderlyke Spel, toen het juift gereed was om vertoont te wor,, den, het Tooneel verbooden wierd ?

"

39

de uiterfte verlangften van het volk te leur "gefteld, zouden wy volkomen verfteeken geweeft zyn, van zulk een uitvoerigen »Tooneelspel, was niet, als nogh, de Нe

"

"

,mel

"

"

دو

mel zy gedankt! de vrydom van de Druk"pers in eenen ftaat van beftaan onder ons. Dit ftuk geeft, onder het leezen, zonder byçieraden van kleederen en bedryf, ,, een waaragtigh bewys, dat nog gebrek aan bekwaamheit, of een luftelooze loomheit, in dezelve te werk te ftellen, maar wel''t ontbreeken van de vrydom, om de„, zelven op eene bekwame wyze ten toon ,, te brengen, oorzaak is, dat tans zoo wei,,nig goede nieuwe ftukken in't light komen. „, Dogh laat ik eindelyk komen tot het ,, punt, 't geen my alleen genoopt heeft, de SPECTATRICE laftlyk te vallen met dezen Brief; - hebbende op gegeven, hoe veel harde dingen de Auteurs in 't alge,, meen door te ftaan hebben, om hunne ftukken ten Tooneele te krygen, zal ik voort,, gaan met Uw, zoo kort als doenlyk zyn zal, „verflag te doen, van 't geene my zelf deswegens is wedervaren.

99

"

"

دو

Ik moet Uw berigten MEVROUW, dat ik verfcheide dichtftukken op 't papier gebragt ,,heb, die niet alleen by het publicq wel zyn ontfangen, maar welken, daarenboven, be,,gunftigt zyn, met de toeftemming van verfcheide van onze befte kenders; gelyk ,,meede, dat het niet min het gewrocht hun,,ner aanmoediging, als de aanzetting van ,, myne gloriezugt geweeft is, die my heeft "doen befluiten, om de kragt van myn ver,,beelding in 't maken van een Tooneelspel te beproeven, en teondernemen, 't geen volgens het zeggen van zeker Poëet te kennen geeft.

Dat

"

Dat men zich vleid, Met kennis, geeft, verstand, en zelf welfprekenbeit.

,,Ik waagde het niet te min; en ftak van land als anderen, loopende ruimschoots in een Zee, op welker Rotzen en Zandbanken, zoo veele meer ervarene ftuurluiden ,,in myn gezight te grond gegaan waren.

,,Om de waarheit te zeggen, ik maakte heel veel ftaat op de Vrindfchap van een Perfoon van aanzien, een Hoveling, en die ik meinde vermogen genoeg te hebben, ,,om, met Licentie, en genoegen van de Acteurs, op 't Toneel te doen komen, al wat hy zoude willen aanpryzen.

"

"

,, keeren wy te rugh.

"

Maar

Myn neiging tot het Verhevene strek,, kende, was myn eerfte proefftuk een Treurfpel. Het geval uit de Hiftorie dat ik uitkipte, was het berugte geveght tuffchen EDUARD gebynaamt Yzerrib, (a) Koning ,, van Engeland, en den grooten KANUT, Koning van Denemarken. My dagt dat 'er een zoo ware, en grootmoedige genegenheit, en vaderlyke liefde voor zyn volk, in het bedryf van dezen Vorft doorftraalde, wanneer hy, om het bloed van hun allen te fparen, alleen het zyne, zoo "wel als zyn Koninkryk, in den waaghschaal ,,zette, en man tegens man vogt, met eenen die geens gelyk en had, in kragten nogh in „moed,

"

(a) De XV. Koning van Engeland in den Jare 1016.

"

moed, terwyl de beide legers alleen aanfchouwers bleven, van zyne wonderbare ,, dapperheit, dat my dagt 'er geen waar,, diger onderwerp, voor het beoeffenen van myne dicht yver, te vinden zoude zyn. Ik ben niet geneegen om my zelven te pryzen maar de voorgenoemde Vrind zei my, dat ik als een Poëet gearbeid had; dogh ,, met dat alles, zei hy, hem leed te zyn, dat ik geen ander geval uit de Hiftorie had "uitgekozen; myn ftuk zou niet fla» gen; men zou zeggen dat het al te romanfch was; de wyzen van doen en laten waren geheel anders, als in de da»gen van de Yzerribben: de Koningen " waren tans van te onfchatbaren waarde, om hunne geheiligde Perfoonen op zulk ,, een wys in gevaar te begeven;

"

"

دو

وو

وو

"

"

dus

,, befloot hy, met my te raden, om het 'er niet aan te wagen, want het was zeker, het zou nooit van het Licentie Comptoir zyn benodigde pas bekomen, en my, mo,,gelyk, maar ongunften op den hals haalen. Dit waren bittere aanmerkingen voor ,,my; ik gedroeg my niettemin aan zyn oordeel, en veranderde het Toneel van dat roemwaardig deel van 't leven van dien „ monarch, en floot myn stuk met het bedrogh, 't geen tegens hem, en 't geheele ,,ryk, gepleeght wierd, door het verraad en de gierigheit van zyn' eerften Staatsman en Gunfteling, Edrick Grave van Mercia; maar, helaas! mynen voorftander keurde dit, nogh veel sterker af, als al 't voorgaan

"

de,

,, de, en zei me, dat een eerste minifter, voornamentlyk van flegt gedragh, nooit ten Toneele moeft gebraght worden; om dat de muitzugtigen onder het Volk, daar gelegenheit uit trekken konden, om vergelykingen te maken, en misagting optevatten, tegens dien, welken tans zich aan 't hooft der zaken bevind,

"

"

"

"

"

,,Daarop verzogt ik hem of hy de goedheit geliefde te hebben, van my een geval uit de hiftorie op te geven, dat ik zoude kunnen bewerken; maar dien aan,, gaande, zei hy, hy had zoo veele zaken om handen, dat het hem onmogelyk was 'er aan te denken; al wat hy meinde te kunnen doen, was, my te raden, de eene of andere zinryke fabel uit te denken, daar geen Koning, eerfte Staatsman, nog ftaatszaaken in te voorfchyn kwamen; en boven al moeft ik het geen 'er in voorkomen zoude, niet doen gebeuren, in een van de » vrye Republycquen, want, zeide hy, bet zou u ligbt gelegenbeit geven om te verval "len in denkbeelden, en uitdrukkingen, daar onze republicquanen bun voedzel uit zouden Zuigen.

"

"

"

"

"

Eenige maanden verliepen 'er met te ,, overwegen 't geen hy my gezeght had, en met 't doorlopen van de Hiftorien, om, waare het mogelyk, een geval uit te vinden, waar van de vertooning aan geene van deeze zwarigheeden konde onderwor„pen wezen; maar dat een volftrekte onmogelykheit zynde, diende al myn wroe