Ἰνστίτουτα Θεοφίλου Ἀντικήνσωρος

ἀγρὸν ἀὶ ἀλλ ἀλλὰ καὶ Ἂν ἀπ ἀπὸ αὐτῇ αὐτῆς αὐτὸ αὐτοδ αὐτοῖς αὐτὸν αὐτὸς αὐτῷ γὰ γὰρ γίνεται γῖς δέ δὲ καὶ δὲ ὁ δὲν διὰ διαθήκη διώαται δύο ἐαὶ ἐαν ἐγὼ ἐδὲ εἰ δὲ εἰ καὶ εἰ μὴ εἶναι εἰς εἴτε ἐκ τῆς ἐμὲ ἐμὸν ἐμοῦ ἐν ἐν τῇ ἐξ ἐπ ἐπειδὴ ἐπὶ ἔςι ἔσω ἔτε ἔτι ἐφ ἔχει ἔχειν ἔχων ἡ δὲ ἢ καὶ ἤγι ἡμῖν ἡμῶν ὴν ἡνίκα ἵνα καὶ ἡ καὶ ὁ καὶ τὰ κατὰ κληρονόμΘ κληρονομίαν μὲ μὲν μετὰ μὴν μιὰ μοι μόνομ νομίσματα ὁ δὲ ὁι οικέτης οικέτίω οἷομ οἷον ον ὅντω ὅντως ὅπορ ὃς ὅσον ὅτε ὅτι οὐκ παρὰ πατρὸς ποὺ ποὺὶ πρᾶγμα πράγματα πρὸ πρὸς σὺ ταῖς τὰς ταῦτα ταύτίω τδ τῇ τὴν τί τινὰ τὶς τίω τὸ τοῖς τὸν τότε τοῦ τοὺς τυτέςι τὼ τῶν ὑπὸ ὧν ὡς furti quæ quod Titulus