Compendium Dialecticae Francisci Titelmanni, ad libros Logicorum Aristotelis admodum vtile ac necessarium

accidentis adinuicem æque affirmatiuè alicui figno vniuerfali alię aliquo alterum ineffe animæ argu argumenta Ariftoteles auté Baroco caufa formali CICERO conclufionis confequentis contingit conuenit Cuius definitio definitione definitur Dialecti Dialectica dicitur dicuntur dicütur differentia directe diuerfæ Diuiditur diuifio diuifione duæ eædem effe effectu eft,ipfum eius Enuntiatione falfum Fallacia fecunda figura fecundum femper fenfum fignificat fimplicium fimul fiue folum fpecierum fpecies fubftantia fubiecto fubiicitur fufcipit magis fumitur funt,quæ hæc homo eft iuftus iecto impoffibile indiuidua ineft integrali ipfum Locus magis & minus magis videtur Maxima Maximæ minus videtur ineffe modus neceffe nega negatio negatiuè negatur nifi omnibus oppofitis oppofito oratio PARS QVARTA particulari plura habet fignificata pofitione poteft præ prædi prædicari prædicatur prædictis primæ figuræ proceditur progreffio propofitione quæ funt quæ videntur Quædã quædam qualitas quàm quantitatem quatuor quocunque quòd quum regulæ Socrates tunc valet fyllogifmus verò vniuerfale vniuerfaliter vnius