Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

SAGGIO d' Idill] di Teocrito, Mosco e Bione, in rime ital., da Luigi Rossi. Parma, Bodoni, 1796, pet. in-8. 3 à 5 fr.

THEOKRIT, Bion und Moschus, übs. von Joh.Henr. Voss. Tubingen, Cotta, 1808, in-8. 6 fr.

THE IDYLLIUMS of Theocritus, translated from the greek, with notes critical and explanatory, by Fr. Fawkes. London, 1767, in-8. 5 à 7 sh., et plus en Gr. Pap.

THE IDYLLIA, epigrams and fragments of Theocritus, Bion and Moschus, with the elegies of Tyrtæus, translated from the greck into english verse, with notes by Rich. Polwhele. London, 1786, gr. in-4. 12 à 18 fr. Cette traduction estimée a été réimpr. à Londres, en 1792 et en 1814, 2 vol. in-8. 12 sh. - Voy. MOSCHI idyllia. THEODAT. Voy. Sagar. THEODOLUS. Voy. THEODULUS. THEODORETUS (B.), episc. cyrus. Opera omnia, gr. et lat., cura et studio Jac. Sirmondi. Lutet. - Paris., 1642, 4 vol. in-fol.-Auctarium, sive operum tomus V, gr. et lat., nunc primum in lucem editus cura et studio Joan. Garnerii. Lutet.-Parisior., 1684, in-fol. [938] Bonne édition, dont on trouve difficilement les 5 vol. réunis: 140 à 180 fr. Les exempl. dans lesquels l'Auctarium manque ont beaucoup moins de valeur. Cette partie a aussi paru sous ce titre J. Garnerii opera posthuma, Francopoli, 1685.

Opera omnia, gr. et lat., ex recensione Sirmondi, denuo edidit et variantes lectiones adjecit J.-L. Schultze (et J.-L. Nösselt), cum auctario. Hala, 1768-74, 5 tom. en 10 vol. in-8. 16 thl.

Le Glossarium theodoreteum ad usus exegeticos et criticos, edente Cl. Bauer, Halæ, 1775, in-8., a paru séparément.

Theodoreti de Providentia sermones decem (gr.), nunc primum in lucem editi a Nic. Majorano. Roma, 1545, pet. in-8. [939]

Edition peu commune, vend. 7 flor. 75 c. Me rman. Nous pouvons encore citer, comme rare, le volume suivant:

THEODORETI dialogi tres contra quasdam hæress; liber contra hæreticos, in quo illorum nugas et fabulas narrat et redarguit; epitome divinor. dogmatum (græce), edente Camillo Perusco. Romæ,per Stephanum Sabiensem chalcographum apostolicum, 1547, in-4.

- Theodoreti, episc. cyrensis, græcarum affectionum curatio, ad codd. mss. recensuit Th. Gaisford. Oxonii, 1839, in-8. 22 fr.

THEODORUS Gaza. Voy. GAZA. THEODORUS Metochita. Historiæ roma

mus vulgavit et in lat. transtulit notasque addidit. Lugd.-Bat., 1618, in-4. 5 à 7 fr. [22905]

Un exempl. en Gr. Pap. est indiqué comme rare dans le Catalogue de M. Caillard. L'ouvrage est réimprimé dans le 7 vol. des Meursii opera. Au surplus ce n'est qu'une partie du 3e livre des Annales de Mich. Glycas.-Voy. BYZANTINA.

Miscellanea philosophica et historica, græce, textum e codice cizensi descripsit lectionisque varietatem ex aliquot aliis codd. enotatam adjecit Chr.-God. Müller; præfatus est Theoph. Kiessling. Lipsia, Vogel, 1821, in-8. 24 fr. Pap. collé, 28 fr.—Pap. vél. 33 fr.

Bonne édition.

SPECIMINA operum Theodori Metochitæ, cum præfat. et notis, primum vulgata ah Jano Bloch. Hauniæ, 1790, in-8. 4 fr.

THEODORUS Prodromus (Cyrus). Dissertatio de sapientia (gr. et lat.). Fed. Morellus græca recensuit, edidit, latine vertit, notisque illustravit. Lutetiæ, Morellus (1608), in-8. de 8 et 14 pp., 1 f. et 16 pp. [3806*]

Exulans amicitia (gr. et lat.), Conrado Gesnero interprete. Parisiis, apud G. Morelium, 1549, in-4.

AMITIÉ baunie du monde; traduit par Jean Fignon. Lyon, Cotier, 1559, pet. in-8. Traduction en vers, de laquelle Du Verdier cite une édition de Tholose, P. du Puis, 1558, in-8. - Theodori Prodromi epigrammata, sive tetrastica in omnes fere V. et N. Testamenti libros, gr., nunc primum latinitate donata, cura Guid. de Souvigni. Juliomagi, Hernault, 1632, in-4. 4 à 6 fr. [12420]

La première édition, en grec, Bâle, apud Jo. Bebelium, 1536, pet. in-8. de 172 ff.', n'est pas chère.

Rhodanthes et Dosiclis amorum lib. IX. gr. et lat., interprete Gilb. Gaulmino (accedit ejusdem dialogus Amaranthus, seu senilis amor). Parisiis, 1625, in-8. de 16 ff. et 592 pp. 10 à 12 fr. [16978] Volume peu commun: 19 fr. Gouttard; 25 fr. Bertrand.

LES AMOURS de Rhodante et de Dosiclès, trad. du grec de Théodore Prodromus. (Paris), 1746 et 1749, in-12. 2 à 3 fr.

IMITATION du roman grec de Rhodante et Dosiclès, de Théodore Prodromus, par de Beauchamps. (Paris, Coustelier), 1746, pet. in-8. 3 fr. Ces deux traductions sont tout-à-fait différentes, et c'est à tort que quelques bibliographes ont annoncé la première comme de Beauchamps, en la confondant probablement avec la 2o à laquelle Beauchamps a mis son nom.

næ, a Jul. Cæsare ad Constantinum, liber singularis (gr. et lat.), J. Meursius pri--

Theodori Prodromi, Dantis Alighieri,

Fr. Petrarchæ, Galeacii Vicecomitis, Ant. de Tartona, Jac. Sadoleti epistolæ, ex codd. mss. nunc primum vulgatæ. Romæ, 1754, gr. in-8. [18699]

Ce volume a ordinairement un premier titre ainsi conçu Miscellaneorum ex mss. libris bibliothecæ collegii romani Soc. Jesu, tomus primus. Il faut y joindre un second tome, qui a paru à Rome, en 1757; les deux tomes ont été publiés par Pierre Lazzeri : 12 à 15 fr.

Les tomes VI, VII et VIII des notices des manuscrits de la Biblioth. royale, contiennent différents morceaux de Theodorus Prodromus, extraits d'un manuscrit du Vatican, par de Laporte du Theil.

– Voy. GALEOMYOMACHIA. THEODORUS (Fl. Mallius). De metris liber, annotationibus emendatus, emittitur a Jac. -Frid. Heusingero. Guelpherbyti, operis bindseilianis (1755), in-4. [12247]

De metris liber, observationibus illustravit, præterque scriptorum aliquot veterum apospasmatia; Cornelii Nepotis fragmenta, cum dissertationibus suis adjecit Jac.-Frid. Heusinger. Lugd.-Batav., 1766, in-8.

Edition préférable à la précédente : 5 fr. THEODOSIANUS (Codex), nunc primum ex vetustiss. archetypo editus, studio P. Egidii. Antuerpiæ, 1517, in-4. [2458]

Edition rare vend. 23 flor. Meerman. C'est la plus ancienne que l'on ait d'une partie du Codex theodosianus. Celle de Bâle, Henr. Petrus, 1528, in-fol., donnée par Jean Sichard (sous le titre de Codicis theodosiani libri XVI, quibus adjectæ sunt novella Valentiniani, Martiani, etc., a été souvent citée comme la première. Le texte qu'elle contient est inférieur à celui qui a paru plus tard sous le titre suivant :

CONSTITUTIONUM Theodosii libri priores VIII, meliores quam adhuc circumferebantur; posteriores VIII, nunc primum in lucem revocati a Jo. Tilio. Parisiis, 1550, in-8.

Mais toutes ces anciennes éditions ont été effacées par d'autres plus récentes et plus complètes, surtout par celle de Jacq. Godefroy. -Codex theodosianus, cum perpetuo commentario Jac. Gothofredi; editio nova, emendata et observationibus aucta a Jo.Dan. Rittero. Lipsiæ, 1736-45, 6 vol. in-fol. 50 à 60 fr., et plus en Gr. Pap., qui est rare.

Edition plus recherchée que celle de Lyon, 1665, en 6 vol. in-fol., donnée par Ant. Marville. Elle

a été réimpr. à Mantoue, 1740 et ann. suiv.. en 7 vol. in-fol., et aussi à Venise, 1750, en 6 vol. in-fol.-Pour un supplément,voy. LEGES novellæ.

THEODOSII jun. et Valentiani III novellæ; edidit et comment. adjecit A. Zirardinus Ravenn. Faventiæ, 1766, in-8. 6 flor. 10 c. Meerman.

CODICIS theodosiani fragmenta inedita, ex

codice palimpsesto bibliothecæ taurin. in lucem protulit Amed. Peyron. Augustæ-Taurinorum, 1823, in-4. 5 fr.

CODICIS theodosiani libri V priores; recognovit, additamentis insignibus a W. Clossio et Am. Peyronio repertis aliisque auxit, notis subitaneis tum criticis, tum exegeticis necnon quadruplici append. instr. C.-F. Wenck. Lipsia, 1825, in-8.

Ce volume tient avantageusement lieu des éditions originales des deux fragments, publiées l'une à Tubingue, en 1824, in-8., par Clossius, l'autre par M. Peyron; il remplace aussi une autre édition des deux mêmes fragments donnée par Puggæus, à Bonn, en 1825.

THEODOSIUS alexandrinus. Grammatica (gr.); ad codices mss. edidit et notas adjecit Car.-Guil. Göttling. Lipsia, Dyk, 1822, in-8. de XVIII et 256 pp. 1 thl. 16 gr. [10609]

M. Amédée Peyron a publié à Turin, en 1817, dans ie 23 volume des Mémoires de l'Académie de Turin, et séparément, un mémoire intitulé: in Theodosii alexandrini tractatum de prosodia commentatio, in-4., lequel a été réimprimé à la suite de l'Etymologicon d'Orion, en 1820.Voy. ETYMOLOGICON magnum.

Canones. Voy. BEKKER.

THEODOSIUS. Theodosii sphæricorum lib. III (gr. et lat., ex recogn. Jos. Hunt). Oxonii, e Theatro sheld., 1707, in-8. de 87 et 94 pp. 4 à 6 fr. [8211]

La

première édition de cet ouvrage à paru sous le

titre suivant:

THEODOSII tripolitæ sphæricorum libri tres, nunquam antehac græce excusi. Iidem latine redditi per Joan. Penam. Paris., And. Wechelus, 1558, in-4. de 4 ff. et 54 pp., 1 f.,68 pp., et 1 f. d'errata.

- Theodosii sphæricorum elementorum libri III, ex traditione Maurolyci messanensis mathematici; Menelai sphæricor. libri III; ex traditione ejusd. Maurolyci sphæricor. lib. II; Autolyci de sphæra, quæ movetur, liber; Theodosii de habitationibus; Euclidis phænomena; Demonstratio et praxis trium tabellarum scilicet sinus recti, fœcundæ, et beneficæ ad sphæralia triangula pertinentium; compendium mathematica mira brevitate ex clarissimis authoribus; Maurolyci de sphæra sermo; omnia latine. (in fine) Messana in freto Siculi, impr. Petrus Spira mense augusto 1558, in-fol. Ce volume, de lxxij ff., est si rare en Allemagne, que, malgré le témoignage de Nic. Heinsius, l'existence en a paru douteuse à Ebert, no 13804. Vend. seulement 6 flor. 50 c. Meerman, mais susceptible d'un plus haut prix. -Voy. AUTOLYCUS.

THEODOSIUS. V. THEODOSIANUS codex.

THEODULUS. Theoduli monachi, sive Thomæ Magistri laudatio Gregorii nazianzeni; ejusdem orationes gratulatoriæ IV et epistolæ VII, editore ac interprete Laurentio Normanno. Upsala, excudit Henr. Keyser, 1693, in-4. [12124] Opuscule rare, composé de 1 f., 168 pp. et 2 ff. THEODULUS. Ecloga, ad codd. mss. veteresque editiones recensuit et cum lectionis varietate itemque commentatione critica edidit J.-G.-S. Schwabe. Altenb., Richter, 1773, in-8. 2 fr. [12790] Plusieurs éditions des Ecloga Theoduli, in-4., ont été impr. à la fin du 15e siècle, tant séparément que parmi les Auctores octo. Hain décrit l'édit. de Leipzic, per Conradu Rachelouenn, anno salutis M. cccclxxxix, in-4. goth. de 62 ff. à 40 ou 41 lign. par page; une autre, sortie des mêmes presses, en 1492, in-4. de 61 ff. chiffrés et 1 non chiffré; et enfin des édit, de Cologne, per Henricum Quentel, 1492 et 1495, in-4. de 51 ., toutes avec commentaire. Une autre, moins connue, est indiquée dans la Biblioth. grenvil., p. 727, sous ce titre :

THEODULUS Cum commento optimo et acutissimo ingenio viri insignis magistri Odonis nacione picardi in Theodolum succinctissima explanatio finit feliciter. Impressaque Parisii, per Petrum Levet, 1488, in-4.

THEODULUS Cum commento. Impress. per Richardum Auzoult, commorantem Rothomagi pro Roberto Mace, anno millesimo quingentesimo quinto, die prima Aprilis, in-4.

Une autre édition du Theodulus cum commento, Rouen, 1507, in-4., porte la marque suivante:

[ocr errors]

THEOGNIS. Theognidis sententiæ elegiacæ, græce. Parisiis, apud Lodoicum Tiletanum, 1537, in-4. [12361] Edition rare, à la suite de laquelle se trouvent les vers dorés de Pythagore. Dans la préface datée ex chalcographeo nostro M. D. XXXVII, mense junio, Tiletan promet une édition d'Hésiode, quam temporum retardat iniquitas, et qui définitivement n'a point paru. Theognis a été impr. pour la première fois à la suite du Théocrite d'Alde, édit. de 1495. -Sententiæ elegiacæ, castigatæ ac scholiis illustratæ per Æliam Vinetum (gr. et lat.). Parisiis, excudebat Joannes - Lodoicus Tiletanus, 1543, in-4. de 4 ff. et 97 pp. Cette édition vaut beaucoup mieux que la précédente, mais elle est un peu moins rare. Nous citerous encore celle de Paris, 1579, apud Joan. Benenatum, in-4., cum latina metrica Jacobi Schegkii interpretatione.

Theognidis sententiæ, gr. et lat., cum scholiis Joach. Camerarii et indice duplici, studio Wolfg. Seberi. Lipsia, 1620, in-8.

Bonne édition critique, et beaucoup plus correcte que celle de Leipz., 1603, donnée par Seberus. Les notes sont en partie dues à J. Weitz. 3 à 5 fr.

Theognidis, Phocylidis, Pythagoræ, Solonis et aliorum poemata gnomica, gr. et lat., cum annotat. Elia Vineti. Parisiis, 1627, in-8. 3 à 4 fr.

Ce volume fait ordinairement partie d'un recueil. publié en 1628.-Voy. HESIODUS.

Theognidis, Phocylidis, Pythagoræ, Solonis et aliorum poemata gnomica, gr. et lat., cum notis Frid. Sylburgii. Ultrajecti, 1651, pet. in-12. 2 à 3 fr. [12270]

Edition imprimée sur celle d'Heidelberg, 1597, in 8.; elle a été reproduite à Utrecht, 1748, pet. in-12. -Theognidis sententiæ morales (græce), nova lat. versione, notis et emendationibus explanatæ et exornatæ, una cumvariis lectionibus, opera Ant. Blacwall. Londini, 1706, pet. in-8.

Edition mal imprimée, mais assez bonne: 4 à 6 fr. -Theognidis elegi, gr., ex fide librorum

[graphic]
[ocr errors]

manuscriptorum recensiti et aucti, cum notis Fried. Sylburgii et R.-Fr. Bruncin kii, edidit Emman. Bekkerus. Lipsia, 1815, in-8. 3 fr. Pap. fin, 4 fr. -Theognidis reliquiæ (gr.); novo ordine disposuit, commentationem criticam et notas adjecit Frid. - Theoph. Welcker. Francofurti, Branner, 1826, in-8. de CXLVI et 150 pp. 8 fr.-Pap. vél. 12 fr. THEOGNIDIS elegi, gr., secundis curis recens. Imm. Bekkerus. Berolini, Reimer, 1828, in-8..

de iv et 60 pp. 1 fr. 50 e.-Pap. fin, a fr.-Pap. vél., 2 fr. 50 c.

THEOGNIDIS, Phocylidis et Pythagoræ carmina, gr. et lat.; accedit italica versio metrica, curante Ang.-Mar. Bandinio. Florentiæ, 1766, in-8. 3 à 4 fr.

THEOLOGIE spirituelle. Le tresexcellent et tresdevot traite appelle la Theologie spirituelle, extraicte des livres de sainct Denis, translatee de latin en francois par ung venerable religieux de lordre des freres mineurs de Lobservance, et profitable a tout homme et femme pour unir son cœur en lamour de Dieu. Paris, Jehan Petit (vers 1515), pet. in-8. goth. [1512]

Il y a du même traité une édit. de Paris, Guichard Soquand, pet. in-8. goth. ΘΕΟΛΟΓΟΥΜΕΝΑ (τα) της Αριθμητικής, Opusculum novum antehac nusquam excusum. Paris., apud Chr. Wechelum, 1543, in-4. de 65 pp. 5 à 8 fr. [7787] Edition rare de cet opuscule, attribué à Jamblichus.

Theologumena arithmeticæ ad exemplar parisiense emendatius descripta : accedunt Nicomachi Gerasini arithmeticæ libri duo (gr.); edidit Fr. Astius. Lipsia, Weidmann, 1817, in-8. 8 fr.Pap. fin, 10 fr.

THEON (Alex. ). Commentarii. Voyez
PTOLEMÆUS.

THEON. Theonis rhetoris de modo decla-
mandi libellus (gr.). Impressum Roma,
per Angelum Barbatum, decimo octavo
cal. Augusti M. D. XX, in-4. de 2 ff. prél.
et 56 pp. Les ff. ne sont chiffr. que d'un
côté. [12025]

Edition rare, mais peu correcte: 8 fr. mar. r. La
Valliere: 1 liv. mar. bl. Heber.

-Theonis sophistæ progymnasmata, typis
repetenda curavit, adnotationes selectas
Joach. Camerarii, Jo. Schefferi, Chr.
Walzii editas, Joan. -Henr. Lederlini ine-
ditas, scholia gr. et indices addidit Chris-
toph. Eberh. Finckh. Stuttgartiæ, 1834,
in-8. 1 tbl. 12 gr.

-Voy. APHTHONIUS.
THEON. Theonis smyrnæi platonici, eorum
quæ in mathematicis ad Platonis lectio-
nem utilia sunt, expositio, gr., e biblio-
theca thuana. Opus nunc primum editum,
latina versione ac notis illustratum ab
Ism. Bullialdo. Lutet. - Parisior., 1644,
in-4. 5 à 6 fr. [7777]

Expositio eorum quæ in arithmeticis ad Platonis lectionem utilia sunt, gr.,

Bullialdi interpretationem lat., lectionis
diversitatem suamque annotationem ad-
didit J.-J. de Gelder. Lugd.-Batavor.,
Luchtmans, 1827, in-8. 8 fr.

Voy. PTOLEMÆUS.
Il y a des exempl. in-4. Pap. vél. 30 fr.

THEOPHANES. Theophanis ceramei, ar-
chiepiscopi tauromenitani, homiliæ in
Evangelia dominicalia et festa totius
anni, gr. et lat., nunc primum editæ et
notis illustratæ, studio Franc. Scorsi.
Lutetia-Parisior., Magna Navis, 1644,
in-fol. [957*]

Ecrivain ecclesiast. du 12° siècle : 18 fr. Soubise.
THEOPHANES confessor. Chronographia.
Voy. BYZANTINA, no 7.

THEOPHILACTUS. V. THEOPHYLACTUS.
THEOPHANES Nonnus. Voy. NONNUS.
THEOPHILE, prêtre et moine. Essai sur

divers arts, publié par le comte Charles
de l'Escalopier, et précédé d'une intro-
duction, par J.-Marie Guichard. Paris,
Toulouse, 1843, in-4.

Texte latin, avec la traduction française au bas THEOPHILE (Viaud, ou de Viau). Ses des pages. L'introduction est en français.

œuvres divisées en trois parties (avec une préface de Scudéry). Paris, Ant. Sommaville, 1661, 2 tom. en 1 vol. pet. in-12 de 266 et 282 pp. [13936] Cette édition et celle de Paris, Nic. Pepinguẻ,1662, 2 tom. en 1 vol. pet. in-12 de 239 et 250 pp., se prennent de préférence aux éditions plus anciennes. 4 à 6 fr. (L'édition de 1662, mar. r., 47 fr. de Soleinne); nous croyons cependant qu'elles ne renferment rien de plus que les édit. in-8. faites à Rouen et à Lyon, de 1628 à 1636, et que celle de Paris, Ant. Sommaville, 1656. Ces dernières ont également la préface de Scudéry. Nous n'avons trouvé dans aucune les Nouvelles œuvres de M. Théophile, composées d'excellentes lettres latines et françoises, qui ont été recueillies et publiées par Mairet, à Paris, chez de Sommaville, 1648, in-8.; et quoique le titre des éditions en trois parties indique les tragédies, ces éditions ne donnent que Pyrame et Thisbé, pièce qui a été imprimée plusieurs fois séparément. Cette même pièce existe sous ce titre : La Tragédie de Monsieur de Vendosme et monsieur le grand Prieur son frère, dans le bois de Vincennes à leur grand regret. faict par Théophile devant que de mourir. 1626, in-8. de 48 ff. et portr.: vend. 16 fr. 50 c. de Soleinne.-Voy. CABINET et PARNASSE satyrique.

La première édition des œuvres de ce poète a été donnée par lui-même, à Paris, chez P. Billaine, en 1621, in-8.; on y a ajouté, en 1624, Le recueil de toutes les pièces faites depuis sa prison. THEOPHILUS antecessor. Græca institutionum cæsarearum paraphrasis, cum

THE

notis integris Nannii, Curtii, Gothofredi,
etc., ac selectis quamplurimor. erudi-
torum observationibus, cum editis tum
ineditis; lectionum varietates inseruit,
novam versionem concinnavit, suasque
animadversiones addidit Guil. Otton
Reitzius. Haga-Comitum, 1751, 2 vol.
in-4. [2467]

Édition la meilleure et la plus complète : 18 å
24 fr. Elle a entièrement effacé celle de Ch. Annib.
Fabrot, Paris, 1638 (réimpr. en 1656), in-4.
Cette paraphrase fut imprimée pour la première
fois, en grec seulement, à Bâle, en 1534, in-fol.,
et réimpr. la même année à Paris, chez Wechel,
in-8. Nous en citerons une traduction allemande,
avec des notes par C. Wüstemann, Berlin, My-
lius, 1823, 2 vol. in-8.
THEOPHILUS episcopus antiochenus. Ad
Autolycum libri tres, gr., ad fidem codd.
mss. recogniti et castigati, versione lat.
emendata notisque instructi a Jo. -Christ.
Wolfio. Hamburgi, 1724, in-8. 3 à
4 fr. [863]

Edition préférée à celle d'Oxford, 1684, in-12,
donnée par J. Fell. L'ouvrage a été réimprimé
avec S. Justin martyr, édit. de 1742.
THEOPHILUS (Protospatarius). De ho-
minis fabrica libri V (græce). Parisiis,
Guil. Morellus, 1555, in-8. de 84 pp.
-Iidem, lat., Junio Paulo Crasso inter-
prete. Ibid., 1556, in-8. [6579]

De corporis humani fabrica libri V, gr.
et lat.; cum annotationibus et varietate
lectionum edidit G.-A. Greenhill. Oxonii,
1842, in-8. de XIX, 367 et 56 pp.

De urinis libellus (gr. et lat.), Th. Gui-
dotius mendas sustulit, hiulca supplevit,
luxata restituit, de novo vertit et notas
adjecit: accedit ejusd. Theophili de ex-
crementis tractatus, luce et Latio nunc
primum donatus. Lugd.-Batav., 1703
(nouveau titre, 1731), pet. in-8. 3 à
4 fr. [6580]

La première édition du traité De urinis a été im-
primée à Paris, chez Fred. Morel, 1608, pet.
in-8., sous le titre de Iatrosophiste de urinis
liber singularis, en grec et en latin.
THEOPHILUS. Theophili brixiani carmina

(de vita solitaria et civili). Brixiæ, Ber-
nardinus Misinta, 1496, in-4. [12791]

Première édition, assez rare. Le volume est en
tout de 37 ff. sign. a-e. Vendu 16 sh. mar. bl.
Heber.

THEOPHRASTUS. Theophrasti eresii
opera omnia, gr. et lat., D. Heinsius tex-
tum græcum emendavit, et interpretatio-
nem (Is. Casauboni) passim interpolavit.
Lugd. Batav., 1613, pet. in-fol. [18927]

Édition peu correcte et qui a été faite avec négli-
geance. 8 à 10 fr., et plus en Gr. Pap.
La première édition des ouvrages divers de Théo-
phraste a paru avec l'Aristote impr. par Alde
l'ancien, en 1494-95, in-fol. (Voy. ARISTOTELES.)
Quæ supersunt opera et excerpta libro-
rum (gr. et lat.). Ad fidem librorum edi-
torum et scriptorum emendavit, histo-
riam et libros de caussis plantar. con-
juncta opera H.-F. Linkii, excerpta solus
explicare conatus est Jo. -Gotl. Schneider.
Lipsia, Vogel, 1818, 4 vol. in-8.
Malgré ce qu'annonce le titre, cette édition ne
renferme pas tous les ouvrages connus de Théo-
phraste. Un 5e vol. publié à Leipzig, en 1821,
et qui sert de supplément aux quatre tomes que
nous venons d'indiquer, contient : I. Varietas
lectionis ad historiam plantarum, de caussis
plantarum et opuscula physica excerpta e codd.
multis italicis et gallicis. — II. Collectio nova
fragmentorum e libris Theophrasti deperditis.
- III. Dissertatio de auctoritate, integritate,
argumento et methodo librorum Theophrasti de
IV. Indices rerum et verborum.
plantis.
V. Syllabus emendandorum, quæ comparatio
codicum scrior suppeditavit; curavit J.-G.
Schneider. Les cinq volumes ont coûté 28 thl.
(36 fr. de Sacy.)— Pap. à écrire, 36 thl., et
pap. vél., 46 thl.

- Voy. CAMOTTI (J.-B.) commentarius.
- ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ χαρακτηρες, cum inter-
pretatione latina per Bilibaldum Pirck-
heymerum iam recens edita. Noremb.,
per Jo. Petreium anno M. D. XXVM, in-8.
[3684]

Première édition, fort rare. Elle ne contient que quinze chapitres. Celle de Bâle, And. Cratander, 1531, in-8., a la version latine de Ange Politien.

Characteres ethici, gr. et lat., cum notis
et emendationibus Is. Casauboni et alio-
rum, acced. Jac. Duporti prælectiones:
græca recensuit et notas adjecit P. Need-
ham. Cantabrig., 1712, in-8.

Édition la meilleure qui eût paru jusqu'alors: on
n'y trouve que vingt-huit caractères: 8 à 10 fr.,
et en Gr. Pap. dont les exemplaires sont rares,
vend. 112 fr. m. r. l. r. d'Hangard; 89 fr. m. r.
F. Didot; 2 liv. 10 sh. m. r. Williams.
L'édition de Casaubon, qui a servi de base à celle-
ci, a été imprimée à Lyon, en 1592 et 1593, et
réimprimée en 1599, en 1612 et en 1617, in-8.
Characteres, gr. et lat., cum notis J. Corn.
de Pauw. Traj.-ad-Rhen., 1737, in-8.
3 à 4 fr.
-Characteres, gr. et lat. ex recensione P.
Needham. Glasguæ, Foulis, 1743 vel
1758, in-12. 3 à 4 fr.

Characteres, gr., recensuit, animadversionibus illustr. atque indices verbor. adjecit J.-F. Fischer: accessit commentar.

« VorigeDoorgaan »