Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

officina Plantiniana, apud J. Moretum, 1602, \ I vol. in-4.

J. Lipsi de Vesta et Vestalibus syntagma. Antverp. ex officina Plantiniana, apud J. Moretum, 1603, I vol. in-4.

J. Lipsi Diva Virgo Hallensis. Beneficia ejus et miracula fide atque ordine descripta. Antverp. ex officina Plantiniana, apud J. Moretum, 1604, I vol. in-4.

J. Lipsi diva Sichemiensis sive Aspricollis : nova benificia et admiranda. Antverpice, ex officina Plantiniana, apud J. Moretum, 1604, 1 vol. in-4. Nota. Cet auteur, catholique à Rome, luthérien à lene, calviniste a Leyde, et enfin catholique à Louvain, finit par avoir une dévotion d'une ferveur outrée à la Vierge Marie. Les deux ouvrages précédens en sont une preuve: il y rapporte des fables dignes des siècles de la plus crasse ignorance. Il consacra à cette Vierge sa plume d'argent et lui légua par testament sa robe fourée.

J. Lipsi Epistolarum selectarum III centuriæ: e quibus tertia nunc primum in lucem emissa. Antverp. ex officina Plantiniana, apud J. Moretum, 1601, I vol. in-4.

J. Lipsi Epistolica institutio, excerpta e dictantis ejus ore, anno 1587, mense junio, adjunctum est Demetrii Phalerii ejusdem argumenti scriptum, editio ultima. Antverp. ex officina Plantiniana, apud J. Moretum, 1601, 1 vol. in-4.

J. Lipsi Epistolarum selectarum centuria singularis ad germanos et gallos. Antverpiæ, ex officina Plantiniana, apud J. Moretum, 1612, 1 vol. in-4. J. Lipsi Epistolarum selectarum centuria prima ad

[ocr errors]
[ocr errors]

Belgas. Antverpiæ, ex officina Plantiniana, apud J. Moretum, 1602, 1 vol. in-4.

Centuria secunda --- 1602, 1 vol. in-4.

Centuria tertia --- 1602, 1 vol. in-4.

J. Lipsi Epistolarum selectarum centuria miscellanea. Antverpiæ, ex officina Plantiniana, apud J. Moretum, 1602, 1 vol. in-4.

J. Lipsi de Militia romana libri quinque, commentarius ad Polybium, editio tertia, aucta variè et castigata. Antverpiæ, ex officina Plantiniana, apud J. Moretum, 1602, 1. vol. in-4, fig. Analecta ad militiam 1602, 1 vol. in-4, fig., J. Lipsi Poliorceticon sive de machinis, tormentis, telis, libri quinque, in historiarum lucem editio altera correcta et aucta. Antverpiæ, ex officina Plantiniana, apud J. Moretum, 1569, 1 vol. in-4, fig. Justi Lipsi Dissertatiuncula apud principes: item C. Plini Panegyricus liber trajano dictus ejusdem Lipsi perpetuo commentario, editio secunda, aucta et emendata. Antverpiæ, ex officina Plantiniana, apud J. Moretum, 1604, 1 vol. in-4. Justi Lipsi de Constantia libri duo, qui alloquium præcipuè continent in publicis malis, ultima editio, castigata. Antverpiæ, ex officina Plantiniana, apud J. Moretum, 1605, 1 vol. in-4.

cum

J. Lipsi de Cruce libri tres, ad sacram profanamque historiam utiles, unà cum notis, editio quarta, seriò castigata. Antverpiæ, ex officina Plantiniana, apud J. Moretum, 1599, 1 vol. in-4, fig.

Tels sont les principaux ouvrages de Juste Lipse. On peut consulter, sur sa vie, qui n'a pas toujours été un modèle de tolérance et de constance, ainsi que sur ses ouvrages, TEISSIER, addition aux Eloges de M. de Thou, tome II, pages 381 et 432; BULLARD, Academie des sciences, tome II, page 193; BAILLET, Enfans célèbres, page 184; BAYLE, Dictionnaire historique, tome III, page 122; l'ENCYCLOPÉDIE, édition de Genève, in-4, article stoicisme, tome XXXI, page 771; MORÉRY, tome III, page 137, et les petits Dictionnaires historiques de LADVOCAT, de CHAUDon, de FELLER, etc.

1

DES BIBLIOTHÈQUES

TRADUIT DU LATIN

DE JUSTE LIPS E.

CHAPITRE PREMIER.

de ce

Qu'entend-on par les mots Bibliothèque et Librairie? - Des premières Bibliothèques connues dans l'antiquité, d'abord en Egypte. Le mot Bibliothèque signifie trois choses: lieu, armoire, livres. Les Latins ont aussi fait usage mot, qui vient du grec, et, quoiqu'ils se servent de celui de librairie, ils entendent plutôt, par ce terme la boutique où sont déposés des livres mis en vente. Les bibliothèques datent de la plus haute antiquité, et on peut placer leur origine à côté de celle des lettres; car aussitôt qu'on a commencé à s'instruire et à raisonner, on a senti le besoin de l'écriture; et cet art précieux serait devenu inutile si on ne l'eût employé à composer des livres qui pussent servir aux contemporains et à la postérité.

Il est présumable que l'on a d'abord eu des bibliothèques particulières; ensuite les rois et les gouvernans en ont établi de publiques, autant, et peut-être plus, par ostentation que pour leur usage. Les bibliothèques

« VorigeDoorgaan »