Ag aomadh thall o charraig Mhòra. Ghluais giorrag air 'anam le sòlas. "An d'thàinig mac oidhche an sìth? Tha mar sgéith do thriath Mhòrbheinn." "Mhic Fhionnghail," grad fhreagair an t-òg, "Cha'n fhada sleagh mhòr ànn mo làimh; Cha lìonor comhara mo lainn. Teine nach gann m'anam féin, Triatha Bholga dlùthadh m' an cuairt, Se inclinantem ex-adverso ab rupe More.. Commota est trepidatio in ejus animo cum gaudio. An occurres tu cum luctamine meæ torvitati ? Obscuritate se-claudente circa ejus dies qui abeunt. Quibus esset justum [qui debent] clarescere inter Quibus esset justum esse instar ignis clivorum [teli." Ejus passibus euntis deorsum [descendentis] instar "Nate Fingale," illicò respondit juvenis, "Haud diu est hasta magna in mea manu; Haud sunt plurima signa mei gladii. [ipsius, (At) ignis haud exiguus [angustus] est meus animus Principibus Belgarum accedentibus in circuitum, (Et) clypeo Cathmoris concharum hospitalium (Et) eorum aspero cœtu ex adverso super clivo. An tendam ego deorsum meos passus iis coram (in eoOscari cedebat solùm mea velocitas [rum occursum)? Am comhstri mu chruachan Chòna." "Fhillein, na gluais-sa nan còir; C'uim a bha d'aithris mu 'n Oscar? C'uim a mhosgladh leat osunn mo chléibh? Gus an sioladh na sìana o'r taobh. Conar, brathair còrr do Thrathal, In certamine circa præcipitia Conæ." Folan, ne move-te in eorum occursum ; Ne cadat vir juvenis sine fama : Auditum est de meo nomine in cantione, Ibo ego ulteriùs, quando est necesse. E palla fusca noctis tranquillæ Cernam ego usque ad eorum tergum populum. Quare fuit tuus sermo circa Oscarem ? Quare expergefactum est à te suspirium mei pectoris? Ponatur ad tergum magnus princeps, Donec purgaverint-se nimbi à nostro latere. Ne stet luctus medio periculo, Nec lacrymæ mororis in oculo bellatorum. Usque ad finem telorum, præliorum, et armorum. Conar (fuit) frater egregius Trathalis, [diorum, [lium. Semine Selmæ juvenum-bellatorum (xɛęwv) haud debi Principes Iernes a meridie surrexerunt In obscuritate clausâ suæ iræ vehementis; An dubh chòs Mhuma dlùtha r'a cheile, An sanas mhùig am focala féin. 'Is minic,' thuirt iadsa, mu'n tom Chite tanais lom nam fear, Feuchainn an crutha dubh-dhearg crom O charradh bhriste lom na lear, Cur cuimhne mu chliu nam Bolg. C'uime,' thuirt iad, bhiodh Conar 'na righ, Siol coigrich na strì o Mhòrbheinn ?' Bha Conar mar charaig an triath; Thuit, a Shelma, do shliochd am blàr; Sheas an righ measg uaighibh nan treun, Is eudan fo bheud ri làr: Thrus 'anam i féin fo smachd ; Chuir e comhara 's clach air sliabh, Cha d'thàinig an gaisgeach leis féin; Is ainnir nam mall rosga gorma. Mar Threunmor an truscan do dhealan |