Gennep B

1 1

२.

DVCV M

BRABANTIÆ CHRONICA

AB HADRIANO BARLANDO

Rhetore Louanienfi confcripta,

Nunc primum Iconibus illustrata.

DE BRABANTIA,

EIVSQVE VRBIBVS.

RABANTIA Germaniæ inferioris prouincia est multum amœna,& deliciofa. Pecoris ferax, frumenti multo feracior, pomorum abundantissima. Vrbes habet multas illuftri nomine: in quibus ædificia publica pariter & priuata visendo funt apparatu. Permulti ad vrbium speciem exstructi vici. Gens laudatiffima, & ad omne humanitatis officium maximè obuia. Doctrinarum quoque & pietatis cultrix, nec bello inutilis. Habet enim, vt poëta dixit, hac regio genus acre virùm. Certè nulla est natio cui vel humanitate, vel bonitate cef. ferint Brabanti: nulla gens, quæ minus grauem senectutem fentiat. Hoc præftat illis hilaritas. Horum regio tota amenissima eft, nemorosa plerifque locis, ac multiiugis ferarum generibus abundans. Aëris tanta præfertim circa Louanium & Mechliniam oppida puritas, vt circumiacen

A

!

cumiacentibus regionibus, non rarò fæuiente pestilentia, Brabanti immunes à lue perfeuerent. Terra hæc vbique herbida, rerum omnium ferax, quæ, blandiuntur naribus, quæ palato sapida funt. Quæcunque oculos pascunt, quæcunque ad nostratia medicamenta conueniunt, largiffimè effundit.

OVANIV M. caput est vrbium Brabantiæ, cœli &

aëris benignitate nulli cedens aliarum. Hic intra muros libera prata, vineæ, horti fpatiofi, agri, pomaria, campi, dumi, saltus, pascua, paruæ fyluulæ, parua nemufcula, vt merito hanc fedem ac domicilium optimarum artium delegerint maiores noftri. Habet enim scholam, qua non alia fecundùm Parisiacam numerofior, neque ornatior. Multa funt paffim toto orbe Chriftiano Gymnasia, fed in aliis alia videas defiderari. Aureliæ in Galliis folæ leges Ciuiles, Parisijs Theologia, ius Canonicum & Philofophia traduntur, Sunt aliæ quædam fcholæ, vbi fola in pretio est Medicina: Louanij omnes fcientiæ docentur. Habet hæc vrbs sacras ædes plurimas. Vnam diui Petri, structura tam eleganti, vt architectorum iudicio nullam pluribus locis inuenias pari politie. E confpectu templi Apoftolici visitur domus ciuica operofiffima, & quæ non vna re testetur olim florentissimam fuisse vrbem Louanium. Hanc artificij plenam structuram mirantur Galli, Germani, Britanni, & Itali. Schola Louanienfis vnum habet caput, vnum principem, cui omnes pareant, hunc Rectorem vocat. Cuius officium eft ius dicere, priuilegia tueri, & maleficij reos scholasticos pœnis afficere. Quum in publicű prodit, ante

eum

:

eum it accenfus, quem Bedellum recepto illic vocabulo appellant. Pone fequuntur famuli. Quantum autem honoris huic dignitati habeatur hinc apparet, quod Confules, Magiftratus,& clariffimi quique viri, denique omnium dignitatum gradus Academiæ principi affurgant, & decedant de via. Exeunti ad comitia, quæ certis anni temporibus indici folent, plures accenfi anteambulant, finguli manu auratum geftantes baculum, infignia honoris ampliffimi. Eft hæc semestris dignitas: quemadmodum apud Romanos olim DiEtatura fuit sex duntaxat menfium. Hæc nobis commentantibus scholæ princeps ac Rector erat eximius Sacrarum literarum professor Martinus Dorpius. Sunt & alia quædam Louanij non indigna spectatu loca, Xenodochium ampliffimum, vbi nunquam non assistunt ægrotis mulierculæ,folatiis refouentes singulos, atque adferentes quod cuique è valetudine esse constiterit. Est alio loco digna Diuis, digna Principe domus, quam extruendam curauit summus Pontifex Hadrianus Sextus, quum adhuc in minoribus ageret. Intra menia vifitur & cœnobium Carthusianorum, loco ab omni tumultu, ab omni frequentia semoto, ita vt nec eremi folitudinem in vrbe magnopere desiderēt monachi. Hoc ædificio nihil ex ea familia vidisse se quicquam splendidius ingenuè fatentur quiuis exteri. Ad muros vrbis, qua Mechliniam itur, arx eft infigni vetuftate, & ad ocium, rerumque vrbanarum vacationem Principibus accommodata. Eodem loco, in monte templum eft Baptiftæ sacrum. E regione arcis, cuius modo commemini, turris est in ipso muro ex candido lapide, eaque altitudine, vt inde videri sereno cœlo Antuerpia poffit, octo magnis miliariis Louanio diffitum oppidum. Vulgò impensa perdita vocatur hæc turris: quam annis aliquot superioribus fatifcentem, consules

A 2