Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

J. Hermann progr. ad orationem inauguralem J. F. Ehrmanni. Argent. 1782. f. (Continet descriptionem editionis latinae Galeni opp. Venet. 1490. f.) Villiers lettre sur l'édition grecque et latine des oeuvres d'Hippocrate et de Galene. Paris 1776. 4. (Editionem Charterianam carpit; extat etiam in Goulin memoires pour servir à l'histoire de la médecine.) Chr. Godofr. Gruner progr. continens specimen correctionum Galenicarum ab Casparo Hofmanno olim conscriptarum. Jen. 1776. 4. (Casp. H. Prof. Altorfinus, commentarium in Galeni libros scripserat 26 Voll. continentem, qui ms. in bibliothecam Thomasii, quae Norimbergae erat, dein vero Londinum in bibl. Askevianam pervenit, sed nunquam typis excusus est. Aliud vero Caspari H. opus ms. continens emendationes in Galeni editionem Basil. 1538, quas inde ab anno 1619 usque ad annum 1622 conscripserat, in Gruneri bibliothecam pervenit, qui hoc programmate specimen illius exhibet; cfr. Murr Journal IV. 70 sq.)

Car. Glo. Kühn progr. inest specimen commentariorum Galeni in Hippocratis librum de humoribus, nondum graece editorum. Lips. 1819. 4. (Secundum cod. ms. Paris. Darmarii, vid. Galen. opp. ed. Kühn, Tom. XVI. p. 1—488.)

progr. inest fragmentum synopseos Galeni librorum suorum XVI de pulsibus, graece nondum editae. Lips. 1824. 4. (Secund. ms. biblioth. regiae Havn.; plenius in Galeni opp. ed. Kühn, Tom. IX. pag. 431-549.)

Symphorian. Camperius (Campegius, Champier) speculum sive epitome Galeni s. Galenus abbreviatus. Lugd. 1516. 8., ib. 1517. 8. Andr. Lacuna epitome Galeni operum. Basil. 1561. f. et saepius.

epitome omnium rerum et sententiarum, quae notatu dignae in commentariis Galeni in Hippocratem extant. Venet. 1541. 8. Franc. Valleriola loci medicinales communes. Venet. 1563. 8. Lugd. 1589. 8. Genev. 1604. 8. (Index rerum in Galeni opp.)

Aloys. Mundella theatrum Galeni h. e. universae medicinae a Galeno diffuse sparsimque traditae promtuarium. Basil. 1568. f., Colon. 1578. f.

Guil. Ballonius (Baillou) definitionum medicarum liber in quo Hippocratis et Galeni obscura loca explicantur. Paris. 1640. 4. et in Opp.

Geo. Frid. Sigwart (resp. Guil. Frid. Jäger) fragmenta dynamices Hippocratico-Galenicae, sparsis monumentis memoriae prodita. Tubing. 1759. 4. Recus. in Baldinger selecta opusc. Gotting. 1782. pag. 250-276.

Just. Frid. Car. Hecker sphygmologiae Galenicae specimen. Berol. 1817. 8.

Jo. Conr. Brotbequius de catalepsi a Galeno descripta. Tubing. 1660. 4. (Ad Comment. in Prorrhet. B. 90, ed. Kühn XVI. 683 sq.) Matthias Theod. Melanelius de melancholia seu atrae bilis morbo ex Galeni, Ruffi et Aetii voluminibus collectanea. Antwerp. 1540. 4. Daniel Halbach von der Porten de cognoscendis et curandis animi morbis ex Galeni sententia. Regiomont. 1515. 4.

Dan. Wilh. Triller exercitatio de macie corporis ex obsidione con

[ocr errors]

tracta, ad quendam Galeni locum a magnis criticis frustra tentatum illustrandum et vindicandum. Viteb. 1763. 4. Redit in Tr. Opuscc. Vol. I. 1766. p. 544-555. (Gal. comm. I. in Hippocr. 1. de articulis, ed. Kühn, tom. XVIII. p. 362: oooi dia hipòv i dià πολιορκίαν κ. τ. λ. ; non esse legendum πολυοργίαν.)

MM. Oribasi us.

Chr. Godofr. Gruner progr. inest Oribasii medicinalium collectorum liber I. et II. et fragmentum aliud e codice Mosquensi nunc primum gr. et lat. Jen. 1782. 4. (Progrr. duo ex eodem codice, qui editioni Matthiaeanae inserviit.)

NN. Aetius.

Jo. Ern. Hebenstreit tentamen philologico - med. sistens Aetii libri IX. aliquot capita. Lips. 1757. 4.

Aetii Amideni avexdótwv lib. IX. cap. XXVIII., exhibens tenuioris intestini morbum, quem Ileon et Chordapsum dicunt. Una cum veterum super hac aegrotatione sententiis. Lips. 1757. 4. (Fragmenta ex Aetii libro IX. graece nondum edito.) Car. Weigel (resp. Leop. Reinhold) Aetianarum exercitationum specimen. Lips. 1791. 4. (Weigelii opus, qui Aetium edere apud se constituerat, codice pretioso ad id instructus.)

41.

Jo. Magn. a Tengström (praes. Gabr. Bonsdorff) commentationum in Aetii medici avendota spec. I. sistens libri IX. cap. περὶ donαoidov (gr. lat.). Aboae 1817. 4. Chph. Oroscius (de Horozco) annotationes in interpretes Aetii. Basil. 1540. 4.

00. Alexander Trallianus.

(Edw. Milward) Trallianus reviviscens or an account of Trallianus one of the greek writers who florished after Galenus, shewing that these authors are far from deserving the imputation of mere compilators. London 1734. 8.

PP. Paulus Aegineta.

Henr. Eggeling disp. qua quanta ex lectione Pauli Aegin. utilitas speranda sit declaratur. Francof. ad Viadr. 1541. 8. Rudolf. Augustin. Vogel de Pauli Aeginetae meritis in medicinam imprimisque chirurgiam prolusio I. et II. Gotting. 1768. 1769. 4. Car, Glo. Kühn progr. de additamentis quibusdam, quae in cod, msto Pauli Aeginetae a Scaligero reperta fuerunt, num ad hujus medici secundam editionem, ab auctore ipso factam, concludi possit, quaeritur. Lips. 1828. 4. (Scripta erant a Scaligero ad marginem editionis Aldinae, sumta e cod. msto; exemplum illud ed. Ald. asservatur in bibl. Havniensi.)

Jo. Ern. Hebenstreit neqi dvapovýoɛws, de declamatione, antiquae gymnasticae parte, ad Pauli Aeginetae 1. 1. c. 19. progr. Lips. (1753.) 4.

Chph. Oroscius annotationes in interpretes Pauli Aeginetae. Venet. 1536. f.

[blocks in formation]

L. E. Bachmann quaestio de Meletio graece inedito ejusque latino interprete Nicol, Petrejo. Rostoch, 1833. 4. (Cfr. Bücherkunde f. d. ältere Medicin, 2. Aufl. p. 145.)

[blocks in formation]

Jo. Guil. Hecker ad historiam medicinae apud Romanos antiquissimae spicilegium. Stettin 1772, f. Chr. Glo. Heyne commentatio de febribus epidemicis Romae falso in pestium censum relatis. Gotting. 1782. 4. Scribebatur nomine Jo. Andr. Murray et redit in H. opuscc, acad. vol. III. p. 108-126. Car. Salomo Zachariae de Romanorum superstitione artis medicae incrementis adversa. Accedit memoria Geo. Rud. Böhmeri. Viteb. 1805. 4. (De amuletis, miraculis, prodigiis veterum Romanorum.) Chr. Rose de Augusto, contraria medicina curato. Cum figg. aen. numismatum.

Hal. 1741. 4.

Redit in Jo. Chr. Gli. Ackermann

opuscc. ad medic. hist. pert. pag. 383-432. Car. Patin commentarius in cenotaphium Marci Artorii, medici Caesaris Augusti, a Smyrnensibus positum. Patav. 1689. 4. (Inscriptio: μακρον Αρτωριον Ασκληπιαδην θεου καισαρος σεβαστου ιατρον ἡ βουλη και ὁ δημος των Σμυρναίων ετιμησαν ήρωα πολυμαθιας χαq; cfr. Sprengel Gesch. d. Arzneikunde, 3. Aufl. II. 27.)

Jo. Chr. Gli. Ackermann prolusio de Antonio Musa, Octaviani Augusti medico et libris qui illi adscribuntur. Altorf. 1786. 4. (Accurata disquisitio; cfr. Ant. Musae fragmenta colleg. Florian. Caldani, Bassano 1800. 8.)

Lud. Chr. Crell (resp. Jo. Frid. Crell) diss. exhibens Antonium
Musam Augusti medicum observationibus varii generis illustratum.
Lips. 1725. 4.
Recus. in Ackermann opuscc. ad medic. histor.

pertin. Norimb. 1797. 8. p. 343-382.)

Geo. Wolfg. Wedel de morte Attilii Reguli. Jen. 1686. 4. Recus. in Wedel exerc. medic. philol. Cent. I. dec. 2. n. 2.

bb. Auctores singuli.

α. Non medici.

AA. Ennius.

Georg. Franck de Franckenau diss, de morbo Ennii poetae, sive podagra ex vino. Viteb. 1694. 4.

BB. Lucretius.

Joh. Chr. Fr. Meister eines T. Lucretius Carus Schauergemälde der Kriegspest in Attika. Züllichau 1816. 8. (Lucretii verba VI, 1089 sq., Knebelii versio et Meisteri commentarius; M. JCt. erat, non medicus.)

Dietr. Geo. Kies er über das Vergnügen an tragischen Gegenständen, psychologischer Commentar über Lucret. II. 1-4. Göttingen 1809. 8.

[blocks in formation]

Geo. Wolfg. Wedel de morbo et herba solstitiali. (Ad Plauti trinumm. act. 2. sc. 4. v. 141. et pseudol, act. 1. sc. 1. v. 36.) Jen. 1690. 4. Recus. in Wedel exerc. med. philol. Cent. 1. dec. 6. n. 3. (Morb. solst. esse phthisin; herbas solst. plantas esse, quae circa solstitii tempus vel flaccescant vel metantur.)

[ocr errors]

de morbo insputato. (Ad Plauti captiv. act. 3. sc. 4.) Jen. 1689. 4. Recus. in Wedel exerc. med. philol. Cent. I. dec. 4. n. 8. de resina Aegyptia Plauti. (Ad Mercat, act. 1. sc. 2. v. 27.) Jen. 1700. 4. Recus. in Wedel exerc. med. philol. Cent. I.

dec. 10. n. 4. (Esse masticem.)

DD. Virgiliu s.

J. F. Kolb psychologia Virgilii ad Aen. VI. 724-751. ..... 1771. 4. A. J. Retzius flora Virgiliana, Lund 1809. 8. (Cfr. Franc. de Paula Schrank plantae Virgilianae cum recentiorum synonymis in Usteri delect. opusculor. botan. II. 1793.)

[ocr errors]

Ant. Laur. Apollinaire Fé e flore de Virgile ou nomenclature methodique et critique des plantes, fruits et produits vegetables mentionnés dans les ouvrages etc. Paris 1822. 8. Extat etiam in opp. Virgilii in Collectione Lemaire. (Mich. Tenore) Osservazioni sulla flora Virgiliana. Napoli 1826. 8. (Contra Fée disputat.)

Jo. Jac. Kirsten commentatio in Virgilii versum: Alba ligustra cadunt, vaccinia nigra leguntur. Altorf. 1764. 4. (Ad V. eclog. II. 18.) Fab. Devoti in aenigma Damoetae de caeli spatio in terris quibusdam tres non amplius ulnas patente commentarius. Rom. 1763. 8. (Ad Virgil. eclog. III. 104.; cfr. Geo. Casp. Kirchmaier et Dan, Stepfner disquisitio ad Virg. l. c. etc. Viteb. 1666. 4.) Geo. Wolfg. Wedel propempticon inaug. de amello Virgilii. Jen. 1686. 4. Recus. in Wedel exerc. med. philol. Cent. I. dec. 3. n. 5. (Ad Virg. Georg. IV. 271.; esse meliloti genus, nunc Aster acmellus.)

3.

de ramo aureo Virgilii. (Ad Aen. VI. 137.) Jen. 1700. 4. Recus, in Wedel exerc. med. philol. Cent. I. dec. 10. n. (Sensu alchemistico sumendum esse et forsan de antimonio cogitandum.) Jo. Henr. Schulze progr. de artibus mutis ad illustrandum Virgilium, Aeneid. XII. 397. Hal. 1732. 4. (Mutam artem dici medicinam ob Telesphori cum Harpocrate affinitatem et ob in templorum silentio factas incubationes.)

(mutis) ad illustr. Virgil. loc.

Phil. Henr. Boecler de medicina Virgilii Aen. XII, 397. mutae artis titulo insignita. Argentor. 1742. 4. Jo. Mich. Gasser progr. de artibus Aen. XII, 397. Halae 1751. 4. Franc. Atterbury reflections on the character of Japis in Virgil, or, the character of Antonius Musa, physician to Augustus. Lond.

1740. 8.

[ocr errors]

Recus. in Wartonii edit. carm. Virgil. Lond. 1753. 4.

Vol. IV. 301 sq. (Ad Aen. XII. 391.)

Thom. Jacobaeus diss. de vulneris Aeneae curatione. Hafn. 1706. 4. (Ad Aen. XII. 412. sq.)

[blocks in formation]

Geo. Wolfg. Wedel de herbis germanis Ovidii. Jen. 1689. 4. Recus. in Wedel exerc. med. philol. Cent. I. dec. 4. n. 10. (Ad Ovid. art. amandi, III, 163.; herbas esse in Germania indigenas, ut rubia, serratula, luteola, isatis.)

[blocks in formation]

Geo. Wolfg. Wedel propempt. de faecula Coa. Jen. 1693. 4. Recus. in Wedel exerc. med. philol. Cent. I. dec. 7. n. 6. (Ad Horat. satyr. II. 8. v. 9.; esse sinapi cum aceto.)

4.

[ocr errors]

Jo. Zach. Platner progr. de morbo Campano Horatii. Lips. 1732. Redit in Pl. opuscc. Tom. II. p. 21-28. (Ad. Hor. satyr. I. 5. v. 62.; morbum Campanum foedis verrucis insigniri et a luxurioso vitae genere pendere.)

GG. Martialis.

Caes. Zarotti Martialis epigrammatum medicae aut philosophicae considerationis enarratio, sive de medica Martialis tractatione commentarius. Venet. 1657. 4. (Copiosum et diffusum opus 12 et 436 pagg.; auctor se Patritium Justinopolitanum, philosophum et medicum Venetum dicit.)

HH. Statius.

Jo. Gottl. Bidermann progr. de virga medica ad Statii thebaid. 1. II. v. 11. Freiberg. 1750. 4. (Baculum magicum fuisse.)

II. Silius Italicus.

Laur. Heister epistola de

toris, ex clavo insanabili,

morte Silii Italici, celebris poetae et oraHelmestad. 1734. 4.

KK. Julius Caesar.

Domenico Nocca illustratio usus et nominis plantarum, quae in Julii Caesaris commentariis indigitantur. Ticini 1812. 4.

[ocr errors]

Geo. Wolfg. Wedel propempt. de pane Dyrrhachino Julii Caesaris. Jen. 1700. 4. Recus. in Wedel exerc. med. philol. Cent. I. dec. 10. n. 5. (Charam apud Jul. Caes. b. civ. III. 48. radicem ari fuisse.) Jo. Geo. Weinmann tract. de chara Caesaris. Carlsruh. 1769. 8. (Ad Jul. Caes. bell. civ. III. 48.)

Andr. Baccius de magna bestia Alce. Stuttgard. 1568. 8. (Ad Caes. bell. Gall. VI. 27. et Plin. hist. nat. VIII. 15.)

LL. Livius.

Jo. Geo. Car. Klotzsch disp. de diligentia Livii in enarrandis prodigiis recte aestimanda. Viteb. 1789. 4.

Jo. A. Fr. Steger die Prodigien oder Wunderzeichen der alten Welt.

« VorigeDoorgaan »