O caracter religioso dos Lusiadas de Luiz de Camões

Voorkant
Mattos Moreira & ca., 1880 - 142 pagina's
0 Recensies
Reviews worden niet geverifieerd, maar Google checkt wel op nepcontent en verwijdert zulke content als die wordt gevonden.

Vanuit het boek

Wat mensen zeggen - Een review schrijven

We hebben geen reviews gevonden op de gebruikelijke plaatsen.

Geselecteerde pagina's

Populaire passages

Pagina 126 - No' mais, Musa, no' mais, que a lira tenho Destemperada ea voz enrouquecida, E não do canto, mas de ver que venho Cantar a gente surda e endurecida! O favor com que mais se acende o engenho, Não no dá a Pátria, não, que está metida No gosto da cobiça e na rudeza Duma austera, apagada e vil tristeza.
Pagina 49 - A'quellas duvidosas gentes disse Com palavras mais duras , que elegantes , A mão na espada , irado , e não facundo , Ameaçando a terra , o mar, eo mundo : Como da gente illustre Portugueza Ha de haver, quem refuse o Patrio marte?
Pagina 52 - Já pelo espesso ar os estridentes Farpões, settas, e varios tiros voam: Debaixo dos pés duros dos ardentes Cavallos, treme a terra, os valles soam: Espedaçam-se as lanças, e as frequentes Quedas co'as "duras armas tudo atroam: Recrescem os imigos sobre a pouca Gente do fero Nuno, que os apouca.
Pagina 109 - Caminho da virtude alto e fragoso, Mas no fim doce, alegre, e deleitoso ; xci.
Pagina 3 - E tambem as memorias gloriosas Daquelles Reis, que foram dilatando A Fé, o imperio ; e as terras viciosas De Africa, e de Asia andaram devastando : E aquelles, que por obras valerosas Se vão da lei da morte libertando : Cantando espalharei por toda parte, Se a tanto me ajudar o engenho, e arte.
Pagina 111 - Juno, fomos fabulosos, Fingidos de mortal, e cego engano : Só para fazer versos deleitosos Servimos...
Pagina 122 - Nesta pequena casa Lusitana: De Africa tem maritimos assentos; He na Asia mais que todas soberana; Na quarta parte nova os campos ara; E se mais mundo houvera, lá chegara.
Pagina 126 - D'huma austera, apagada e vil tristeza. CXLVI. E não sei por que influxo do destino Não têe hum ledo orgulho e geral gosto, Que os animos levanta de contino A ter para trabalhos ledo o rosto. Por isso vós, ó Rei, que por divino Conselho estais no regio solio posto, Olhai que sois (e vede as outras gentes) Senhor só de vassallos excellentes!
Pagina 69 - E vós outros que os nomes usurpais De mandados de Deus, como Tomé, * Dizei: se sois mandados, como estais Sem irdes a pregar a santa Fé? Olhai que, se sois sal e vos danais Na pátria, onde profeta ninguém é, Com que se salgarão, em nossos dias, (Infiéis deixo) tantas heresias?
Pagina 53 - Está alli Nuno, qual pelos outeiros De Ceita está o fortissimo leão, Que cercado se vê dos cavalleiros, Que os campos vão correr de Tetuão, Perseguem-no co'as lanças ; e elle iroso Torvado hum pouco está, mas não medroso.

Bibliografische gegevens