51

38 ( 39 ) 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 2. But of whom the pleasure is in the law of the Lord, so that 52 53 54 55 56 57 58

he meditates day and night in his law.

59 60 ( 61 ) 62 63 64

65 66 67 68 69 (70 3. For he shall be as a tree planted near the rivers of waters 70 ) 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 flowing, which yields its fruit in its season, and of which the leaves 83 84 85 86 87 88 89 90 91 ( 92 ) 93 94 95 (not) wither not; and thus all that which he shall do will come to 96

good.

97 98 ( 99 ) 100 101 (102) 103 4. It (not) shall be not thus of the wicked; 107 108 109 110 111 112 113 114 115 like unto the chaff which the wind driveth far.

104 105 ( 106 ) but they shall be

122 ) 123 124

116 117 ( 118 ) 119 120 121 ( 5. That is for which the wicked (not) shall subsist not in 125 126 127 128 129 130 131. (132) 133

judgment, nor (the) sinners in the assembly of the righteous.

134 135 136 137 138 139 (140) 141

142 143 144

6. For the Lord owneth the way of the righteous, but the way of the wicked shall perish.

(145) 146 ( 147 )

The names of those who wish to take one or more copies, will most likely be received by the publishers of the works which kindly condescend to notice the plan.

If public approbation is thus made to appear, the work will be carried on without delay.

It is requested that all communications made be post paid.

In DEMOSTHENEM Commentarii JOANNIS SEAGER, Bicknor Wallica in Com. Monumethia Rectoris.

No. III. [Continued from No. LIII. p. 53.]

PRO CORONA. p. 278. 1. 5. μετὰ ταῦτ ̓ εὐθὺς ὁ Φίλιππος δύναμιν συλλέξας καὶ παρελθὼν ὡς ἐπὶ τὴν Κιῤῥαίαν, ἐῤῥῶσθαι φράσας πολλὰ [καὶ] Κιῤῥαίοις καὶ Λοκροῖς, τὴν ̓Ελάτειαν καταλαμβάνει.

ἐῤῥῶσθαι φράσας πολλὰ καὶ Κιῤῥαίοις καὶ Λοκροῖς] « Cum interea Cirrhæis et Locrensibus multa ad salutem spectantia dixisset!” Par nobile, Foulkes et Freind.ἐῤῥῶσθαι φράσας πολλὰ, est, Cum multam salutem dixisset. Having bid a long farewell. -Ego vero multam salutem et foro dicam et curiæ. Cicero. Ad Div. vii. 33, πολλὰ εἰπόντα χαίρειν τῷ ἀληθεῖ. Plato. Phædr. p. 219. 1. 43. ed. Basil prim.—ἐῤῥῶσθαι πολλὰ τοῖς νόμοις εἰπών. Demosth. In Midiam. p. 526. 1. ult. ΤΟ ΓΟΥΝ ΜΑΚΡΑΝ ΧΑΙΡΕΙΝ ΦΡΑΣΑΙ, ΤΟ ΜΗΚΕΤΙ ΦΡΟΝΤΙΕΙΝ δηλοῖ. Lucian. Pro laps. int. salut. p. 519. ed. Salmur.

Pro Corona. p. 307. 1. 3. τί γὰρ νῦν λέγεις οἷα ἐχρῆν πράττειν, ἀλλ ̓ οὐ τότ', ὧν ἐν τῇ πόλει, καὶ παρών, ταῦτ ̓ ἔγραφες, εἴπερ ἐνεδέχετο παρὰ τοὺς παρόντας καιρούς· ἐν οἷς οὐχ ὅσα ἐβουλόμεθα, ἀλλ ̓ ὅσα δοίη τὰ πράγματα, ἔδει δέχεσθαι. Post ἐνεδέχετο subaudiendum πράττειν.—παρὰ τοὺς παρόντας καιροὺς construenda sunt cum ἔγραφες, subdistinctione ideo ab ἐνεδέχετο separanda. Hæc propterea moneo, quia Foulkes et Freind verterunt, « Quid enim nunc dicis quod fieri olim oportebat? et cur non potius, cum in civitate esses, ista tunc temporis, si tibi ita licuisset, decrevisti ?"

Pro Corona. p. 307. 1, 6. ὁ γὰρ ἀντωνούμενος, καὶ ταχὺ τοὺς παρ' ἡμῶν ἀπελαυνομένους προσδεξόμενος, καὶ χρήματα προσθήσων, ὑπῆρχεν ἕτοιμος. “ Is enim in promtu erat, qui et contra nos "Is licitationes faceret, iisque qui a nobis ejecti erant hospitium praberet, et pecunias insuper daret." Foulkes et Freind. Quasi de exulibus agatur! τοὺς ἀπελαυνομένους, Thebanos significat, ab Atheniensium Societate conditionibus iniquis abactos.

Pro Corona. p. 315. 1. 20. φέρε δὴ καὶ τὰς τῶν λειτουργιῶν μαρτυρίας, ὧν λελειτούργηκα, ὑμῖν ἀναγνῶ πάσας. Mallem ἀναγνῷ in persona tertia. patet enim ex 1. 26, [ΛΕΓΕ τὰς μαρτυρίας,] Oratorem ipsum testimonia non recitaturum fuisse.

66

Sequitur παρανάγνωθι δ ̓ ἡμῖν καὶ σὺ τὰς ῥήσεις, ἃς ἐλυμήνω. Which you murdered. They took frequent occasion to use hard words, that they might show a politeness in murdering them." Addison, Spect. No. 45.

[This sense of the verb, To murder: viz. To mar by bad execution, pronunciation, representation, &c. is omitted even in Mr. Todd's edition of Dr. Johnson's dictionary. The defect is supplied in my Supplement to that work, sold by Rodwell and Martin, Bond Street.]

Pro Corona. p. 324. τοὺς ὑπάρχοντας ἕκαστοι πολίτας ἐξαπατῶντις καὶ διαφθείροντες, ἕως δούλους ἐποίησαν. θετταλοὺς Δάοχος, Κινέας, Θρασύδαιος, ἀρκάδας Κερκιδας, Ιερώνυμος, Εὐκαλπίδας. ἀργείους Μύρτις, Τελάδαμος, Μνασέας, ἠλείους Εὐξίθεος, Κλεότιμος, Αρίσταιχμος. μεστ σηνίους οἱ Φιλιάδου τοῦ Θεοῖς ἐχθροῦ παῖδες, Νέων καὶ Θρασύλοχος. σι

κυωνίους Αρίστρατος, Επιχάρης. κορινθίους Δείναρχος, Δημάρατος. μεγαρέας Πτοιόδωρος, Ελιξος, Πέξιλλος. θηβαίους Τιμόλαος, Θεογεί των, Ανεμοίτας. εὐβοέας Ιππαρχος, Κλείταρχος, Σωσίστρατος. ἐπι λείψει με λέγοντα ἡ ἡμέρα τὰ τῶν προδοτῶν ὀνόματα.

Imitatus est Cicero, In Verr. lib. iv. cap. 26. “ Attalus, homo pecuniosus, Neti: Lyso Lilybai: Critolaus Enna: Syraeusis Aschrio, Cleomenes, Theomnastus: Elori Archonides, Megistus. vox me citius defecerit quam nomina.”

De FALSA LEGATIONE.-Argumenti vice fungatur ȧvaxeφαλαίωσις Oratoris ipsius, p. 442. 1. 23.—vel p. 235. et seqq. Pro Corona.

De Falsa Leg. Argum. 2. p. 394. 1. ult. 'Αριστόδημος δὲ, καὶ Νεοπτόλεμος ὑποκριταὶ τραγῳδίας ἐτύγχανον. De hoc Neoptolemo, in Oratione.

De Pace. p. 58.κατιδων Νεοπτόλεμον, τὸν ὑποκριτὴν, τῷ μὲν τῆς τέχνης προσχήματι τυγχάνοντ ̓ ἀδείας, κακὰ δ ̓ ἐργαζόμενον τὰ μέγιστα τὴν πόλιν, καὶ τὰ παρ' ὑμῖν διοικοῦντα Φιλίππῳ καὶ πρυτα νευόντα, παρελθὼν εἶπον εἰς ὑμᾶς.

De Falsa Leg. Argum. 2. p. 336. 1. 18. ἰστέον δὲ, ὅτι Δημοσθένης οὐκ ἀπῆλθεν ἐν τῇ δευτέρᾳ πρεσβείᾳ διὰ τοιαύτην πρόφασιν ἀπελθὼν γὰρ, κ. τ. λ.

Hunc locum corruptum esse, orationis ipsius lectoribus manifestum erit.

« Τὸ οὐκ delendum esse constat, quod [pag. 394.] ipse Auctor ait, se ad redimendos captivos denuo cum legatis ivisse.” Wolf. -"liquet negativam istam particulam in omnibus codd. tam scriptis quam prelo excusis, (golo Reg. a forte excepto) solenniter et obstinate exstare, atque ea quidem constantia, ut cedere velle non videatur." Taylor.

Restituendum puto,ὅτι Δημοσθένης οὐκ ΑΝ ἀπῆλθεν ἐν τῇ δευ τέρα πρεσβεία, ΕΙ ΜΗ διὰ τοιαύτην πρόφασιν. Firmant hanc emendationem loci isti orationis: ἐπειδὴ δὲ ἀφικόμεθα εἰς Ωρεόν &c. Secunda legatione scilicet p. 389. 1. 25. ὃν τοίνυν χρόνον ἦμεν ἐκεῖ καὶ καθήμεθ ̓ ἐν Πέλλη-&c. eadem legatione. p. 399. 1. 9.-τούτοις ὡμολογήκειν ἥξειν, οὓς ἐλυσάμην. ἐπεὶ, ΕΙ ΜΗ διὰ τὸ τούτους βούλεσθαι σῶσαι, ἐξώλης ἀπολοίμην, καὶ προώλης, εἰ καὶ προσλαβών γ' ἂν ἀργύριον πάνυ πολὺ, μετὰ τούτων ἐπρέσβευσα. ρ. 395. 1. 6.

--

De Falsa Legatione. Multa sunt ejus tota orationes subtiles, ut contra Leptinem: multa totæ graves, ut quædam Phi lippica: multa variæ: ut contra Æschinem, false legationis : ut contra eundem pro causa Ctesiphontis.” Cicero. Orat. cap,

31.

De Falsa Legatione. p. 353. 1. 24. ὁ τοίνυν μέγιστον απαντων

ὁ γὰρ εἰς τὴν προτέραν γράψας ἐπιστολὴν, ἣν ἠνέγκαμεν ἡμεῖς, ὅτι ἔγραφον δ ̓ ἂν, καὶ διαῤῥήδην, ἡλίκα ὑμᾶς εὖ ποιήσω, εἰ εὖ ᾔδειν καὶ τὴν συμμαχίαν μοι γενησομένην, γεγονυίας τῆς συμμαχίας, οὗ φησιν εἰδέναι, τί ἂν χαρίσαιτο.

Abundat ότι. sunt enim ἔγραφον δ' ἂν

- γενησομένην, ipsa Philippi verba. Sic in Evang. Matth. xiii. 11. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶπεν αὐτοῖς, ΟΤΙ ὑμῖν δέδοται γνῶναι τα μυστήρια τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. et sexcentis aliis locis.

De Falsa Legatione. p. 353. 1. 27. οὔ φησιν εἰδέναι, τί ἂν ποιῶν χαρίσαιτο, οὐδὲ ἃ αὐτὸς ὑπέσχετο. τοῦτο γὰρ ᾔδει δηλονότι, εἴπερ μὴ ἐφενάκιζεν ὑμᾶς.

Fors. οὐδὲ ἃ οὗτος (Æschines scilicet) υπέσχετο. Promisit Eschines, a Macedonia reversus, Philippum multis rebus Atheniensibus gratificaturum esse. illæ res igitur saltem, nisi Atheniensibus verba dedit, Philippo probe cognitæ fuerunt. εἶπε δὲ (Eschines) τοιούτους λόγους, καὶ τηλικαῦτα καὶ τοσαῦτα ἔχοντας ἀγαθὰ, ὥσθ ̓ ἅπαντας ὑμᾶς λαβὼν ᾤχετο. ἔφη γὰρ ἥκειν πεπεικώς Φίλιππον πάνθ ̓ ὅσα συμφέρει τῇ πόλει, καὶ περὶ τῶν ἐν ἀμφικτύοσι, καὶ περὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων. p. 347. 1. 8. seqq.

De Falsa Legat. p. 355. 1. 25. ἐπαναστὰς δὲ ὁ Φιλοκράτης μάλα ὑβριστικῶς, οὐδέν ἐστιν, ἔφη, θαυμαστὸν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, εἰ μὴ ταυτὰ ἐμοὶ καὶ Δημοσθένει δοκεῖ· οὗτος μὲν γὰρ ὕδωρ, ἐγὼ δὲ οἶνον πίνω.

Si locum hunc legere potuisset poëta nostras Gay, vix, puto, eloquentiam Demosthenis caluisse mero affirmasset.

"thou-with eloquence profound,

And arguments convictive, didst enforce
Fam'd Tully, and Demosthenes renown'd.”
Gay, On wine. v. 92.

De Falsa Legatione. p. 359. 1. 17. ἀπὸ τοίνυν ταύτης πεμπταῖα λογίζομαι τὰ παρ' ὑμῶν ἐν τοῖς φωκεῦσι γενέσθαι, κ. τ. λ.Æschines περὶ παραπρεσβ. Ρ. 299. τί γὰρ ἄν τις τοιούτῳ πιστεύσειεν ἀνθρώπῳ, ὃς ἐγκεχείρηκε λέγειν, ὡς Φίλιππος οὐ τοῖς αὑτοῦ στρατηγήμασιν, ἀλλὰ ταῖς ἐμαῖς δημηγορίαις εἴσω Πυλῶν παρῆλθε; καὶ λογισμόν τινα ἡμερῶν συνηριθμεῖτο πρὸς ὑμᾶς, ἐν αἷς ἐγὼ μὲν ἀπήγγελλον τὴν πρεσβείαν, οἱ δὲ Φαλαίκου, τοῦ Φωκέων τυράννου, δρομοκήρυκες τἀνθένδε ἐκεῖσε διήγγελλον, πιστεύσαντες δὲ οἱ Φωκεῖς ἐμοὶ, εἴσω Πυλῶν αὐτὸν παρεδέξαντο, καὶ τὰς πόλεις τὰς αὑτῶν παρέδοσαν,

De Falsa Legat. p. 360. 1. 5. καὶ πέμπτην ἡμέραν εἶναι ταύτην ἐλογίζετο, ἀφ ̓ οὗ γεγόνασιν αἱ σπονδαί. ὀγδόη τοίνυν, ἑβδόμη, ἕκτη, πέμπτη, τετράς. αὐτὸ συμβαίνει, εἰς ταύτην εἶναι πέμπτην, αὐτὸ συμβαίνει. Ex computatione id ipsum efficitur; the reckoning comes exactly right,quintum diem (h. e. quintum ab ὀγδόη φθίνοντος) in hunc diem (i. e. in τετράδα vel τετάρτην φθίνοντος)

Caterum

incidere. Ad verbum, Quintum esse diem ad hunc notandum est, τὰς σπονδὰς factas fuisse ubi aderat Philippus. vid. 11. 24. and 28.

De Falsa Legat. p. 365. 1. 3. πέντε γὰρ γεγόνασιν ἡμέραι μόναι, ἐν αἷς οὗτος ἀπήγγειλε τὰ ψευδῆ· ὑμεῖς ἐπιστεύσατε· οἱ φωκεῖς ἐπύθοντο· ἐνέδωκαν ἑαυτούς· ἀπώλοντο.-Longinus, Sect. 19. τὰ γὰρ ἀλλήλων διακεκομμένα, καὶ οὐδὲν ἧττον κατεσπευσμένα, φέρει τῆς ἀγωνίας ἔμφασιν, ἅμα καὶ ἐμποδιζούσης τι, καὶ συνδιωκούσης.

De Falsa Legatione. p. 365. 1. 11. ἐπειδὴ δὲ ἧκεν εἰς Πύλας, οἱ Λακεδαιμόνιοι δ' αἰσθόμενοι τὴν ἔνεδραν, ὑπεχώρησαν, τοῦτον αὖ προκα θῆκεν ἐξαπατᾷν ὑμᾶς.κ. τ. λ.

Vide quid hac de re dicat Æschines Περὶ παραπρ. p. 302. 1. 3. De Falsa Legat. p. 374. 1. 13. ἔστιν οὖν, ὅστις ὑμῶν φωνὴν ἀκήκοεν Αἰσχίνου κατηγοροῦντος Φιλίππου; τίς δ ̓ ἐξελέγχοντα, ἢ λέγοντά τι τοῦτον ἑώρακεν; οὐδὲ εἷς, ἀλλ ̓ ἅπαντες ̓Αθηναῖοι πρότερον κατηγοροῦσι Φιλίππου, καὶ ὁ τυχων ἄει.

Πρότερον) ἢ Αἰσχίνης scilicet.Quivis in accusandum Philippum pronior est quam Æschin s?

De Falsa Legat. p. 377. 1. 18. καίτοι, τίς ἡ κοινωνία, τίς ἡ πολλὴ πρόνοια ὑπὲρ Φιλοκράτους αὕτη; ὃν εἰ τὰ κάλλιστα, καὶ πάντα τὰ συμφέροντα ἐπεπρεσβεύκει, χρήματα ώμολόγει λαβεῖν ἐκ τῆς πρεσβείας, ὥσπερ ὡμολόγει, τοῦτό γε αὐτὸ φυγεῖν καὶ διευλαβηθῆναι τῷ προῖκα πρεσβεύοντι προσῆκε, καὶ διαμαρτύρασθαι τὸ καθ ̓ αὑτόν.

Inserit Reiskius δὲ inter χρήματα et ώμολόγει, mutatque ώμολόγει loco inferiore cum ὁμολογεῖ, et αὑτὸ cum αὑτός. Vera lectio forsitan ὃν, εἰ τὰ κάλλιστα καὶ πάντα τὰ συμφέροντα ΠΕΠΡΕΣΒΕΥΚΩΣ, χρήματα ὡμολόγει λαβεῖν ἐκ τῆς πρεσβείας, (ὥσπερ ὡμολόγει") τοῦτό γε αὐτὸ (subaud. κατά.—propter id ipsum, On that very account) φυγεῖν καὶ διευλαβηθῆναι τῷ προῖκα πρεσβεύ οντι προσῆκε, κ. τ. λ.

De Falsa Legat. p. 383. 1. 3. ἀλλ' ὑπὸ τούτων ἐδιδάχθη (Φίλιππος) καὶ ταῦτ ̓ ἤκουσεν, ἅπερ καὶ πρότερόν ποτ' εἶπον ἐγὼ πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷ δήμῳ, καὶ τούτων οὐδεὶς ἀντεῖπεν, ὡς ὁ μὲν δῆμός ἐστιν ὄχλος, ἀσταθε μητότατον πρᾶγμα τῶν ἁπάντων, καὶ ἀσυνθετώτατον, ὥσπερ ἐν θα λάττῃ πνεῦμα ἀκατάστατον, ὡς ἂν τύχοι, κινούμενον.

Non hoc vult Demosthenes, Æschinem Philippum, se Athenienses, eadem docuisse, eandem opinionem de mobilitate populi Æschinem Philippo, sese Atheniensibus professum esse: sed sese verba schinis hac de re ad populum Atheniensem detulisse; Æschinem vero sociosque ejus, illis se verbis usos fuisse, non potuisse negare: verba erant, ὡς ὁ μὲν δῆμός ἐστιν ὄχλος, κ. τ. λ.