non minora flagitia commiferat, quam fub Nerone, fed tectiora. Coepit vereri, ne fibi irafcerer: nec fallebatur; irafcebar. Ruftici Aruleni periculum a foverat, exfultaverat morte : adeo ut librum recitaret publicaretque, in quo Rufticum infectatur, atque etiam Stoicorum /imiam appellat. Adiicit /itelliana cicatrice /ligmo/um. Aguofcis eloquentiam 3 Reguli. Lacerat Herennium Senecionem, tam in- s temperanter quidem, ut dixerit ei Metius Carus, Quid tibi cum meis mortuis? numquid ego aut Craffo aut Camerino mo/e/ius fum ? quos ille fub Nerone accufaverat. Haec me Regulus dolenter 4 tulifle credebat, ideoque etiam, quum recitaret librum, non adhibuerat. Praeterea remimifcebatur, quam capitaliter ipfum me apud centumviros lacefliflet. Aderam Ariomillae, Timonis uxori, ro- 5 gatu Aruleni Ruftici. Regulus contra. Nitebamur nos in parte cauflae fententia Metii Modefti, optimi viri: is tumc in exfilio erat, a Domitiano relegatus. Ecce tibi Regulus, Quaero, inquit, Secunde, quid de Mode/?o fentias. Vides, quod periculum, fi refpondillem, bene: quod flagitium , fi, ma/e. Non poflum dicere aliud tunc mihi, quam deos ad V, a Pitel/iana cicatrice) rius eoque fcriptum vidit, ut in fuifTe. Re/pondebo, inquam, quid/entiam , /, de 6 hoc centumviri iudicaturi/unt. Rurfus ille, Quaero, quid de Mode/?o/entias. Iterum ego, So/ebant te/tes in reos, non in damnatos, interrogari. Tertio ille, Non iam quid de Mode/?o, /ed quid de pietate 7 Mode/ti /entias. Quaeris, inquam, quid /entiam? At ego ne interrogare quidem fas puto, de quo pronuntiatum e/?. Conticuit: me laus et gratulatio fequuta efl; quod nec famam meam aliquo refponfo, utili fortafle, iuhonefto tamen, laeleram; miec me laqueis tam infidiofae interrogationis invol8 veram. Nunc ergo confcientia exterritus apprehendit Caecilium Celerem; mox Fabium Iuflum rogat, ut me fibi reconcilient. Nec contentus, pervenit ad Spurinnam. Huic fuppliciter, (ut eft, quum timet, abiectiflimus,) Rogo, inquit, mane videas Plinium domi: /ed plane mane ; neque enim diutius ferre folicitudinem pqffum ; et quoquo modo 9 efficias, ne mihi ira/catur. Evigilaveram. Numtius a Spurinna: Kenio ad te. Immo ego ad te. centumviri) Deeft in codico bonae notae, fpuriumque puto. S. 6 Solebant) Olim, apud maiores nofiros, quin paullo ante, quum nondum ea, quae nunc regnat, corrupuo morum inyaluiffet. Ipfum igitur tempus imerfectum reprehenfionem acerÉ continet. G. Egregie ; fed idem dudum Catanaeus monuerat. S. de pietate) in Auguftum. Vid. Gesner. ad Panegyr. 1 1 , 1. et Jnd. Graec. in Dion. Caff. v. da £3ea. — Mox poft /entia* alii addunt quaero. Laud6. Apte nec fine vi hoc verbum repetitur. S. 8 Rogo, inquit, mane) Rom. Rogo, inquit mane. A. Talia vix digna erant, quae •notarentur : Ê'; demonftrant laudabilem Heufingeri diligentiam in conferenlo. - Paullo ante in Gesneriama Jimpliciter pro Coimus im porticum Liviae, cum alter ad alterum tenderemus. . Exponit Reguli mandata, addit preces fuas, ut decebat optimum virum pro disfimiillimo, parce. Cui ego: Di/picies ipfe, quid renuntiandum Regu/o putes: te decipi a me non oportet. Ex/pecto Mauricum , (nondum enim ab exfilio venerat) ideo nihi/ alterutram in partem refpondere tibi pqffum , facturus quidquid ulle decre— verit. Illum enim effe huius con/ilii ducem, me comitem, decet. Paucos poft dies ipfe me Regulus convenit in praetoris officio: illuc me perfequutus fecretum petit. Ait, timere /e, ne animo meo penitus haereret , quod in centumvirali iudicio aliquando dixiffet, quum refponderet mihi et Satrio Rufo: Satrius Rufus , et cui e/? cum Cicerone aemulatio, et contentus non e/? e/oquentia /eculi no— flri. Refpondi, nunc me intelligere maligne dictum , quia ip/e confiteretur: ceterum potuiffè ho— norificum exi/limari. £/? enim, inquam, mihi cum Cicerone aemulatio , nec fum contentus e/oquentia feculi nq/lri. Nam /?u/tiffimum credo, ad imitan— fet, Immo ego ad te, alter ad nondum enim ab ex/i/io vencrat) Rom. nondum ab exfiJio venerat, fine enim. H. Deeft etiam in cod. apud Cortium :_ fereque eft, ut Plinium omififTe putem. S. 1 1 in praetoris qfficio) Cum novo praetori officii caufTa adeffem, deducturus eum in publicum._ Sic novorum Cori/itlum qfficium relinquunt homimes apud Sueton. Caef. 15. G. haereret) Gierigius : ,,E legibus melioris latinitatis debebat effe haereat.” Itame? S. 13 Expalluit — Interrogavi) Rom. Expalluit notabiliter, uamvis palleat femper, et ÉÉÉÉÉÉy$. go barbare et hae/itabundus inquit, quafi verbum hoc toti örationi a Plinio praeponi foleat. Sed et Argentor. Crafamd. et alii id omiferunt. H. dum non optima quaeque proponere. ' Sed tu, qui huius iudicii memini/?i, cur i//ius ob/itus es, in quo me interroga/i, quid de Metii Mode/7i ietate /entirem? Expalluit notabiliter, quamvis palleat femper: et haefitabundus inquit, Interro— gavi, non ut tibi nocerem , /ed ut Mode/7o. Vide hominis crudelitatem, qui fe non disfimulet exfuli 14 nocere voluilfe. Subiunxit egregiam cauflam: AScrip/it, inquit, in epi/?o/a quadam, quae apud • Domitianum recitata e/î, Regu/us omnium bipe— dum nequiffimus; quod quidem Modefius veriflime 15 fcripferat. Hic fere nobis fermonis terminus. Neque enim volui progredi longius, ut mihi omiiia libera fervaremi, dum Mauricus venit. Nec me praeterit, efle Regulum δυςκα9zigeroy. Efi'enim locuples, factiofus; curatur a multis, timetur a pluribus, quod plerumque fortius amore eft. Poteft tamen fieri, ut haec concufla labantur. Nam 16 gratia malorum tam infida eft, quam ipfi. Verum, ut idem faepius dicam, exfpecto Mauricum. Vir eft gravis, prudens, multis experimentis eruditus, et qui futura poflit ex praeteritis providere. Μihi et tentandi aliquid et quiefcendi illo auctore 17 ratio conflabit. Ilaec tibi fcripfi, quia aequum erat, te pro amore mutuo non folum omnia mea facta dictaque, verum etiam confilia cognofcere. Vale. VI. * Tacitum monet, ipfum exemplo fuo im /ilvis poffe ftu. dere et venari percommode. Ridebis, et licet rideas. • • Ego ille, quem nofti, apros tres, et quidem pulcherrimos, cepi. Ipfe? inquis. Ipfe: non tamen ut omnino ab inertia mea et quiete discederem. Ad retia fedebam. Erant in pvoximo, non venabulum aut lancea, fed ftilus et pugillares. Meditabar aliquid enotabamque, ut, fi manus vacuas, plenas tamen ceras reportarem. Non eft, quod contemmas hoc fludendiz genus. Miirum eft, ut animus agitatione motuque corporis excitetur. Iam undique filvae et folitudo, ipfumque illud filentium, quod venationi datur, magna cogitationis incitamenta funt. Proinde 3 quum venabere, licebit, auctore me, ut panarium et lagunculam, fic etiam pugillares feras. Experieris non Dianam magis montibus, quam Minervam inerrare. Vale. - ^ {√ erat pro amore mutuo. a Cortio in libris reperta, quiJuplex certe lectio in unam coa- bus tamen, quod in homine' taluit. H. lium callentiIIimo mirere, ufus |
