Pagina-afbeeldingen
PDF
ePub

Young, Thomas.
Murray.

Hieroglyphical Fragments. London 1823 in-8. John

[1711

An account of some recent discoveries in hieroglyphical Literature and Egyptian Antiquities. Including the Author's Original Alphabet, as extended by M. Champollion, with a Translation of five unpublished Greek and Egyptian Manuscripts. Ibid. 1823 in-8. John Murray.

[1712 Young's Hieroglyphics, collected by the Egyptian Society, arranged by Dr. F. Young. Ibid. 2 vols in-fol. 100 plates. 1823-1828. [1713

Rudiments of an Egyptian Dictionary in the ancient encherial character; containing all the words of which the sense has been ascertained. To which are prefixed a Memoir of the Author and Catalogue of his Works and Essays. Ibid. 1831 in-8. Arch. Siehe oben: Tattam. No. 1663.) [1714

Z.

Zoega, G. Catalogus codd. Copt. Mss. qui in Museo Borgiano Velitris asservantur. Romae 1810 in-fol. Typis Congreg. de propag. fide. (Vergleiche: Champollion le jeune. Observations sur etc. in: Millin's Magazin Encyclopédique. Vol. XVI. (an 1811) Tom. V. p. 284 ff. Auch besonders abgedruckt. Paris 1811 in-8. (36 S.) J. B. Sajou.)

[1715

IV. Religion. Mythologie.

A.

Ainsworth, Robert. Tractatio de Aegyptiorum funeribus. In: Monumenta vetust. Kempiana ex vetustis scriptoribus illustratis eosque vicissim. illustrant. Londini 1720 in-8. P. I. p. 3-39.

[1716

Ansaldi, Costi Innocent. Dissertatio de veter. Aegyptiorum idolatria ac moribus. Zweiter verbesserter und vermehrter Abdruck in: Raccolta d'Opuscoli scientif. e filolog. Venet. 1741 in-8. Tom. XXIII. p. 135—

226.

B.

[1717

Bachini, Benedict. Ducis Theologi, de sistrorum figuris ac differentia ad illustrissim. D. D. Leonem Strozza ab sistri Romani effigiem communicatum Dissertatio. Bonnoniae 1691 in-fol. Verbesserte Auflage herausgegeben von Jacob Tollius. Trajecti ad Rhenum 4696 in-4., und diese ist wieder abgedruckt in: Graevii Thesaurus Antiquitt. Rom. Tom. VI. p. 409 ff. [1718

Baier, J. W. Das Zeitalter der ägyptischen, griechischen und römischen Mythen und Helden, zur Erläuterung der Classiker. Wien 1793 in-8.

[1719

Banier, Ant. Dissertation sur l'origine du culte, que les Égyptiens rendoient aux animaux. In: Mémoires de l'Académie des Inscriptions. Tom. III. p. 84-98.

[1720 Bashuysen, Henry Jacob van. Dissertatio de Iside magna Deorum matre. Servest. 1719 in-4.

[1722

[1721 Batteux, Charles. Doctrine des Égyptiens. In: Mémoires de l'Académie des Inscript. Tom. XXVII. p. 212 ff. Blanchard, Elie. Mémoire historique sur les animaux respectéz en Égypte. In: Mémoires de l'Académie des Inscriptions. Tom. IX (1733) p. 20-36. [1723 Boehme, Johann Gottlob. Dissertationes II de Iside, Suevis olim culta, ad locum Taciti de moribus Germanorum cap. IX. Lipsiae 1748, 49 in-4.

[1724 Bordewisch, Herrmann. Dissertatio de immolatis ab Aegypt. Busiride peregrinis advenis. Witeberg 1720 in-4. [1725 Bosso, Hieronymus. Isiacus sive de Sistro opusculum. Mediolani 1622 in-12. Wieder abgedruckt in: Alb. Henr. de Sallengre Nov. Thes. antiquitt. Rom. Tom. II. p. 1373 ff. Vergleiche hierüber noch: [1726 Lettre d'un Anonyme concernant un Traité sur le Sistre. In: Bibliothèque choisie. Tom. XVI. p. 467—191.

Boulage, T. B. Des mystères d'Isis. Paris 1820 in-8.

[1726 a

[1727

Bowdich, T. Edward. An Essay on the Superstitions, Customs and Arts, common to the ancient Egyptians, Abyssinians and Ashantées. Paris 1824 in-4. with fig. color. J. Smith. [1728 Bremer, Joh. Gfr. Symbolische Weisheit der Aegypter; aus den verborgenen Denkmälern des Alterthums, ein Theil der ägyptischen Maurerei, der zu Rom nicht verbrannt worden, herausgegeben von K. Ph. Moritz. Berlin 1792 in-8. Matzdorf. (Reimer.) [1729 della Briga, Melchior. Fascia Isiaca statuae Capitolinae, nunc primum in lucem edita Romae 1716. Wieder abgedruckt in: Acta Eruditor. a. 1728. p. 537 ff. Brosses, Charles de. Du culte des dieux Fétiches, ou Parallèle de l'ancienne Religion de l'Égypte avec la Religion actuelle de Nigritie. Dijon et Paris 1760 in-12. Ibid. 1775 in-8.

[1730

[1731

Ueber den Dienst der Fetischengötter, oder Vergleichung der alten Religion Egyptens mit der heutigen Religion Nigritiens. Aus dem Französischen übersetzt. Mit einem Einleitungsversuch über Aberglauben, Zauberey und Abgötterey und andern Zusätzen (von Herm. Andr. Pistorius). Berlin und Stralsund 1785 in-8. Lange.

[1732

Brugsch, Heinrich. Saï an Sinsin, sive liber metempsychosis veterum Aegyptiorum. E duabus papyris funebribus hieraticis signis exaratis nunc primum edidit, latine vertit, notasque adjecit. Cum 1 tabula multisque contextui impressis signis. Berolini 1851 in-4. Amelang. [1733

Die Adonisklage und das Linoslied. Eine Vorlesung. Mit 4 lith.

Tafel. Berlin 1852 in-8. Dümmler.

Bryant, Jac. Siehe oben: Medicin. No. 1081.

[1734

C.

Calliachius, Nicolal. Dissertatio de Osiride, nunc primum edita. In: Joh. Poleni Suppl. ad Thes. Anquitt. Graec. et Rom. Vol. IV. p. 305 ff. [1735 Casalius, Joh. Baptist. Sacrae profanaeque religionis vetustiora monumenta. Hoc est: Symbolicus et hieroglyphicus Aegyptiorum cultus. Sacra ab antiquioribus Diis colendis superstitiosa adinventa etc. Opus intentatum hactenus, in tres libros distributum, et triplici indice, plurimisque figuris aeneis locupletatum. Romae et veneunt Parisiis apud Simonem Piget. 1646 in-4. Eine verbesserte Auflage von Thom. Heinr. Hauenstein besorgt, erschien Hannover 1681 in-4. [1736

Chabas. Siehe No. 1257.

1

Champollion le jeune, Jean Franç. Pantheon Egyptien, Collection des personages mythologiques de l'ancienne Égypte. Paris 1826 in-4. Avec 90 planches en couleur. Firmin Didot.

[1737 Crispi, Jean Bapt. Panoplia Patrum, ubi refellit. Aegyptiorum theologiam, ab Jamblicho explicatam. Romae 1594 in-fol. [1738 Cuper, Gisbert. Harpocrates, sive explicatio imagunculae argenteae perantiquae, quae in figuram Harpocratis formata representat Solem. In des Verfasser's Monumenta antiqua inedita. Trajecti ad Rhenum 1687 in-4. Halmay. Es ist dies die zweite Auflage, die erste erschien Amstelod. 1676 in-8. fig. Pluymer. [1739

D.

De cultu Dei in Aegypto ad Jes. XIX. 18 sq.; disputabunt M. Christianus Benj. Clarus et Conr. Gottl. Antonius Lipsiae, off. Langenhemmia 1769 in-4. [1740 Dornedden, C. Fr. Amenophis, oder Theorie über den Ursprung der Kunst und Mythologie. Mit Kupfern. Göttingen 1794 in-8. Vandenhoeck. [1741

Phamenophis, oder Versuch einer neuen Theorie über den Ursprung der Kunst und Mythologie. Ibid. 1797 in-8. mit Kupfern. Vandenhoeck.

[1742

Dunkel, Johann Gottlob Wilhelm. De sixtovi Aegyptio, sive de Ictonis, Dei Aegyptiorum, nomine et numine. In: Miscellan. Lipsiens. nov. Vol. X. p. 7 ff.

[1743

E.

Eckermann, Fab. W. De Api Aegyptiis sacro dissertatio. Lundae,
Berlingianis 1806 in-4.

F.

litteris

[1744

Feydeau, Ernest. Histoire des usages funèbres et des sépultures des peuples anciens. Ouvrage publ. sous les auspices de M. le Ministre de l'instruction publique. Tom. I. avec 11 planches et plans. Paris 1856 in-4. Gide et J. Baudry.

[1745 Fontenu, Louis François de. Diverses conjectures sur le culte d'Isis en Germanie, à l'occasion de ces paroles de Corneille Tacité: »Pars Suevorum et Isidi sacrificat.<< In: Mémoires de l'Académie des Inscriptions. Tom. V. p. 63 ff.

[1746

Discours sur Isis, adorée chez les Sueves sous la figure d'un navire, avec quelque remarques sur les navires sacréz des anciens. Ibid. p. 84 ff.

[1747 Sur l'habillement des Héros et de quelques divinités Égyptiennes. Ibid. Tom. III. Hist. p. 179. [1748 Foucher, Paul. Les théophanies Égyptiennes. Quest. 1. Les Égyptiens ontils admis des theophanies permanentes? Quest. 2. En quel temps faut il placer les grand théophanies des Égyptiens? Quest. 3. Les Égyptiens ont-ils admis des théophanies posterieures à Menes, leur premier Roi? In: Mémoires de l'Académie des Inscript. Tom. XXXVI. p. 292.329. Vergl. ibid. Tom. XXXVIII. p. 337. 505 und Tom. XXXV. p. 1–39.

G.

[1749

Galliot, C. Dissertation sur le dieu Sérapis, où l'on examine l'origine, les attributs et le culte de cette divinité. Paris 1760 in-8. [1750 Gatterer, Joh. Christoph. De Theogonia Aegyptiorum. Praelectiones II. ad Herodoti Lib. 2. Cap. 145. De tribus Deorum Aegyptiorum classibus in genere. In: Commentat. Societ. scient. Gotting. ad annum 1784 et 1785. Vol. VII. Pars III. p. 3. 19 sq. Göttingen 1786 in-4. [1751 Geisler, Elia. Dissertatio de cultu idolatrico bestiarum. Lipsiae 1669 in-4. [1752 Gentil, Guillaume Joseph Hyacinthe Jean Baptiste le. Observations sur plusieurs anciens monuments gothiques, que j'ai remarqués dans cette capitale (Paris) sur lesquels sont gravés les signes du Zodiaque, et quelques hiéroglyphes Égyptiens, relatifs à la religion d'Isis. In: Mémoires de Paris A. 1788. p. 390.

[1753

Griselinus, Franc. Dissertazione mitologica e storica sopra la Dea Iside. In: Raccolta d'Opuscoli scientif. e filolog. Tom. XXXIX. p. 297— 350. [1754

Gronow, Jac. De icuncula Smetiana quam Harpocratem indigitarunt. Lugd. Bat. 1693 in-4.

Grot, J. Dissertatio de Janne et Jambre. Havn. 1701 in-4.

[1755 [1756

Guignes, Joseph de. Observations sur quelques points concernant la religion et la philosophie des Égyptiens et des Chinois. In: Mémoires de l'Acad. des Inscript. Tom. XL. p. 163 ff. (Vergl. oben No. 1350.) [1757 Guigniaut, J. D. Le Dieu Sérapis, son origine, ses rapports, ses attributs et son histoire. Paris 1828 in-8.

De 'Equo seu Mercurii mythologia. Ibid. 1835 in-8.

[1758 [1759

H.

Hammer, Joseph von. Die Lehre von der Unterwelt der Aegypter und von den Mysterien der Isis, erklärt aus Mumiengemälden des K.K. Antikenkabinets zu Wien. In: Fundgruben des Orients. Bd. V. p. 273–308. Wien 4815 in-fol. Heubner.

[1760 Harenberg, Joh. Christoph. Disquisitio conjecturalis propemptica de idolo Chium et Remphan, ex ultimis Aegypti antiquitatibus depromta. 1723 in-4.

[1761 Hirt, A. Ueber die Bildung der ägyptischen Gottheiten. Mit 11 Kupfertafeln. (Aus den Abhandlungen der Berliner Akademie der Wissenschaften.) Berlin 1821 in-4. Reimer.

[1762 Howard, Robert. Revelations of Egyptian mysteries. History of the Creation, the causes and the progress of the degeneration of Nature, the conflagration and manner of resurrection of the World as allegorically represented by the Egyptian philosophy showing the justice of the inculcations of the ancients Egyptian priests and wise men, teaching that salt was fatally hurtful to human nature. With a discourse on the maintenance and acquisition of health. London 1850 in-8. Colburn. [1763

I.

Jablonski, Paul Ernst. Remphah, Aegyptiorum Deus ab Israelitis in deserto cultus, nunc ex lingua et antiquitate Aegyptiaca erutus et illustratus. Francofort. et Lipsiae 1731 in-8.

[1764

Pantheon Aegyptiorum, sive de Diis eorum commentarius, cum prolegomenis de religione et theologia Aegyptiorum. Francofort. ad Viadr. Pars I. 1750. Pars II et Pars III. Ibid. 1752 in-8. Kleyb. (Flittner.) [1765

« VorigeDoorgaan »