-

"

zoening? Helaas! wat is dan het gevolg ? "" Niet dat die belofte in 't gemeen aan my en andere zondaaren behoort; maar die is alleen aan zodanige Zondaaren gedaan, die gelooven en zig bekeeren: En al wilden ik zo kan ik geen van beide doen; want "" de dag der genaade heb ik

"

دو

"

verwaar

loosdt, en ben nu verhard en verftooten. Indien God geen luft in den dood des zondaars heeft, zo is het van zodanige zon"" daaren, die zig bekeeren, en zig tot God wenden: Dog hy wil zyne rechtvaardigheid aan zodanige hartnekkige Zondaaren niet. bewyzen als ik ben, die zyn macht en voorzienigheid met daaden en woorden heb ver lochent. Nu heeft hy my gevonden: He laas! hoe vreeslyk is het, te vallen in de handen des levendigen Gods. Indien God 2, my in geen vyand was verkeert, zo zou ik wel getrooft zyn, al fpanden alle de krachten en boosheeden der Menschen te zaamen, om my aantevallen; ja, al dee. den alle de Legioenen der Duyvelen in de "" Hel, wat in hun vermogen is om my te ,, pynigen; maar wanneer de onverzoenbaare God, zyn Schepzel in toorn aan"2 fchouwt, en hem tot een eeuwige wraak veroordeelt, zo is zulks onuitfpreekelyk en ,, onverdragelyk, Ach! wie kan by een eeuwig vuur woonen. O gy die nog hoop hebt, en de dag der genaade nog niet hebt laaten voorby gaan, roept nacht en dag vuurig tot God; en laat u geen arbeid "nog smerten te veel zyn, om Gods toorn te L5

"

دو

,, ontvlieden. O wie kan bestaan voor zyn toorn? En wat stoppel kan een verteerend vuur wederftaan!

"

"

Dit en nog meer diergelyks, fprak hy met de uiterste aandoening terwyl de traanen van zyne wangen rolden, zo dat 'er niemand zonder te weenen in de kamer was: Hy dit ziende, fprak de omftanders aldus aan:

دو

Moet gy over het aanfchouwen en het enkeld verhaal van de uitwerkingen van Gods toorn weenen, denk dan wat ik moet lyden, die het volle gewigt van zyne gramschap gevoel. Weerhouwd uwe traanen want zy doen wy geen nut; want uw medelyden kan my niet helpen : Daar blyft voor my niets overig, als de eeuwige ver,, vloeking, om myne elenden te vervullen ,, en my van de verwachting der Straffe te bevryden.

"

"

Naar dat hy daar op een weinig gezwegen had, zo floeg hy zyne Oogen naa het vuur, zeggende: ,, Ach! dat ik honderd duyzend Jaaren, op dat vuur mogt leggen te braaden, om daar door Gods gunfte weeder te verkry,, gen, of my met hem te moogen verzoenen! dog dit is een nutteloze wenfch; want ,, millioenen, millioenen van Jaaren, zullen ,, my niet nader als een uur, aan het eind, » myner Straffen brengen! O Eeuwigheid! O Eeuwigheid! wie kan de afgrond der Eeuwigheid ontdekken? Wie kan het woord ,, Eeuwig bevatten?

Ondertuffchen begon het laat te worden " zo dat ik myn afscheid van hem nam, beloo

י,

vende op zyn ernstig verzoek, dat ik des an deren daags zoude weederkomen, gelyk ik deedt. Ik vond zyn gemoed doen nog het zelve, maar zyn lighaam zeer verswakt. Doen ik inkwam, vond ik drie Godgeleerden in de Kamer, die ook met hem lang gefprooken, en voor hem gebeden hadden; dog zy verhaalden my, dat het geen uitwerking op hem fcheen te hebben, dewyl zyne knagingen niets verminderden, nog hy eenigen_trooft daar in fcheen te vinden. Een van die Leeraars, bragt hem te binnen, dat den Apoftel Petrus,zelfs met eedzweeringen zyn Meefter had verlocbent, en nochtans in Gods genaade weederom wierd aangenomen; dog hy andwoorde.

"

Het is waar, Petrus verlochende zyn Meester gelyk ik gedaan heb, maar zyn Meester bad voor hem, dat zyn geloove niet mogt ophouden, en daarom deedt Hy hem berouw krygen, het zelve voimakende door zyn Geeft. Indien God my nu ter bekeering wilde byftaen, zo zoude ik het ook doen; dog Chriftus heeft recht,, vaardig, zyn voorfpraak my onttrokken; want ik heb den Heiligen Geeft zo dikmaals bedroeft, dat God hem eindelyk van ,, my weggenomen heeft; geevende my in de ,, plaats, de Geeft der verharding en verwer. ,, ping, die my met de grootste gewisheid, van myne aanstaande elenden hier namaals verzeekert.

6

Zyn elendige toeftand nu ruchtbaar wor dende, zo kwamen 'er veele menschen om hem te bezoeken, schoon men des avonds

ors

order gaf om dit te beletten: Hy zo veele Menfchen in de Kamer ziende fprak zeer weinig dien ganfchen dag Omtrend zes uu. ren wanneer de meefte Menschen vertrokken, begonden wy hem wederom aantefpreeken; dog ftonden elkandere als radeloos aante zien, niet weetende hoe ons beft, in zodanige een droevige omftandigheid te gedragen; want wat Schriftuurplaatfen men voortbragt, zo verwierp hy die, als tot hem niet behoorende. Terwyl wy dus in gepeynzen zaten, zo begon hy met de grootste heftigheid uitteroepen.

כל

"

Hoe lange o God, zal uw toorn tegen» my ontbranden. Zal uwe oneindige » gerechtigheid, in eeuwigheid vergelding van een arme verachten worm afeilchen ? wat ben ik dat gy de fioolen uwer gram31 schap over my uitstort? O dat gy uwe hand wildet los laaten, en my in eeuwigheid ver,, gat; of laat my tot niet wederkeeren: Gelyk myne rechtvaardigheid u niet voordeelig kan zyn zo kan myn godloosheid u ,, immers geen nadeel toebrengen, daarom ,, vernietig my, en laat my vergaan! Laat. ,, uwen toorn niet ontsteeken, dat ik my dus o

ver uw beklaag; want in een korten tyd, zal » uwen toorn, my de gruuwelykfte Gods,, lasteringen doen uitbraaken. Ach! dat het u behaagde my te vernietigen, of myne elenden weg te neemen; want het een nog ander, kan uwe gelukzaligheid vermeerde », ren of verminderen, daarom laatze ophou"2 den, en dat myn naam niet meer gedacht

wor

"

en myn

, worde: Of indien ik moet zyn ,, ziel onfterffelyk blyven, en gy my wilt ftraffen om dat ik u veracht hebt, zo laat de berooving van gedachten u voldoen; of laat ik in een geftadige droom de eeuwigheid doorbrengen, zonder ooit door de prikkels der pynen, of de knaaging van dien worm die nooit en fterft ontwaakt te worden. Maar O vruchtelooze wenfchen! Ik treed in geschil met God, die myne gebeden in eeu. wigheid zal verwerpen; en die myn leeven ,, alleen uitrekt, om my tot een voorbeeld voor anderen te ftellen. Ö.gy rotzen en Bergen! waart gy in staat, om my voor de toorn des almachtigen te bedekken! Maar ik kan zy. ,, ne tegenswoordigheid, niet ontvlieden;

"

"

"

en dat hy begonnen heeft zal hy voleinden, zo dat zyn toorn over my zal branden in ,, eeuwigheid.

"

Dit gezegt hebbende, zo bragt de Knegt een brief binnen, die van de poft kwam, het welk hem gezegt zynde, zo andwoorde hy:

"

Wat, een brief voor my. Ik verwagt in "t kort een andere bode, wanneer ik van myn geheimfte daaden zal reekenschap geeven moeten. Ik bid u myn Heer ( zyde hy tot my) opent en leeft hem, het zal van een

myner oude kennifle komen. Ik verzogt verfchoont te worden, om dat 'er geheimen in zouden konnen staan, dog hy voerde my te gemoet: Niets kan my meer aandoen, want ik heb geen eer, achting, nog het geen erger is, geen Hemel meer te verliezen," Waar op ik de brief openbrak, luidende als volgt.

Het