mno & inertia deditus erubefcat? Extendi epiftolam, qvamvis g) hoc folum, qvòd reqvirebas, fcribere deftinaffem, qvos libros reliqviffet. Confido tamen hæc qvoqve tibi non minus grata, qvàm ipfos libros futura: qvæ te non tantùm ad legendos eos, verùm etiam ad fimile aliqvid elaborandum, poffunt æmulationis ftimulis excitare. Vale. 6. CAJUS PLINIUS SEVERO fuo S. Severum municipem fuum rogat, ut fignum eneum Comi in templo Jovis ponendum procuret, bafing, cum fuo & bonorum nomine incidendam : fe brevi in patriam venturum promittens. Exécerinthium fignum by, modicum qvi X hæreditate, qvæ mihi obvenit, emi proxi dem, fed feftivum & expreffum, qvantum ego fapio: qvi fortaffe in omni re, in hac certè perqvam exiguum fapio: hoc tamen fignum ego qvo editionum veterum. Inɓexerant enim novatoresifti: ego autem tantum, qvantum partim publica, partim amicorum officia non diftringunt, tantum vaco. Qvis ex iftis. Lectio fine ullo fenfu ; certè diverfa longè à mente auctoris ; quejam omnibus patet. Gru. g) cùm, fel giàm t EP.6. h) ftatuam ex are Corinthis. Quod olim in maximo precio, ut Verres potiùs voluerit exulare, quàm Corinthia tradere Antonio. Cat. Conf. lit. h. ad epift. 1. bujus qvoqve intelligo. Eft enim i) nudum, nec aut vitia, fi qua funt, celat, aut laudes parum oftentat. Effingit fenem ftantem: offa, mufculi,nervi, venæ, rugæ etiam, ut fpirantis apparent: rari & cedentes capilli, lata frons, contracta facies, exile collum: pendent lacerti, papillæ jacent, receffit venter. A tergo qvoqve eadem ætas,ut à tergok): æs ipfum, qvantum verus /) color indicat, vetus & antiqvum: talia deniq; omnia, ut posfint artificum etiam oculos tenere, delectare imperitorum. Qvod me, quanqvam tyrunculum, folicitavit ad emendum. Emi autem, non ut haberem domi, [neqve enim ullum adhuc Corinthium domi habeo,] verùm ut in patria nostra m) celebri loco ponerem, ac potiffimùm in Jovis templo. Videtur enim dignum templo,dignum Deo donum. Tu ergo, ut foles omnia, qvæ à me tibi injunguntur, fufcipe hanc curam, & jam nunc jube bafim fieri, ex qvo voles marmore, qvæ nomen meum honoresqve capiat, fi hos qvoqve putabis addendos. Ego fignum ipfum, ut primum invenero aliqvem, qvi non gravetur, mittam tibi: L 5 libri. i) autem. t. k) Verba, ut à tergo, Barthii nota marginalis velut gloffam expungit. Retinet Gruterus, fed cùm anteà fine diftinctione legeretur,ut à tergo æs ipfum, interpofito puncto confulit fenfui. Quem fic enunciat Buchnerus: ejusdem ætatis, fenilis puta, expreffa facies cernitur, ut effe in fenibus à tergo folet. 1) legendum arbitror, viridis, Hune enim colorem ara ex vetuftate ducunt. Bu. m) Comi. Cat. tibi: vel ipfe, qvod mavis, adferam mecum. Deftino enim [ fi tamen officii ratio permiferit] excurrere iftò. Gaudes qvòd me ventu rum effe polliceor: fed contrahes frontem, qvùm adjecero, ad paucos dies. Neque enim diutiùs abeffe me finunt eadem hæc, quæ nondum exire patiuntur. Vale. 7. CAJUS PLINIUS CANI- Silii Italici mortem Caninio Rufo municipi fuo fignificans, de brevitate vita conqueritur: inde fumptâ occafione, cùm res humanæ futiles & caduca fint, cum hortatur, ut aliquo ftudiorum opereperfecto mortalitatem fugiat. Odò nuntiatus eft Silius Italicus n) in, Neapolitano fuo inediâ vitam finiffe. Caufa mortis, valetudo. Erat illi natus infana bilis EP. 7. n) Silius Italicus, orator & Poeta, fecundum bellum Punicum metro est complexus. Italicum autem exiftimo cognominatum non ab Italiâ, neg, ab Italicâ coloniâ in Hifpania, cujus gentile fecundum Stephanum Italicenfis est: fed à Corfinio Pelignorum metropoli, quam Samnites communem univerfis Italis. civitatem demonftrantes, eamý translato nomine Italicam appellantes contrà populum Romanum receptaculum propugnaculum conftituerunt,autore Strabone. Stephanus prætereà Italicum Sicilia oppidulum effe teftatur. Si fuiffet Hifpanus, profectò Martialis, illius unicus admirator & laudator, avidisfimè tantum virum & dignitate, & ingenio, & carminibus celeberrimum inter fuos recenfuiffet, ubi Hifpanorum fcriptorum fummâ cum volu bilis clavus o), cujus tædio ad mortem irrevocabili conftantia decurrit; usque ad fupremum diem beatus & felix, nifi qvòd minorem p) è liberis duobus amifit; fed majorem melioremqve q), florentem, atqve etiam confularem, reliqvit. Læferat famam fuam fub Nerone; credebatur fponte accufaffe: fed in Vitellii amicitiâ fapienter fe & comiter gefferat: ex proconfulatu Afier) gloriam reportaverat : maculam veteris induftriæ s) laudabili otio ) abluerat. Fuit inter principes civitatis, fine potentiâ, fine invidiâu). Salutabatur, colebatur, multumqve in lectulo ptate meminit. Cat. o) Corn. Celfus: Clavus, verrucæ non disfimilis, nonnunqvam alibi, fed in pedibus maximè nafcitur, præcipuè ex contufo, qvamvis interdum aliter, doloremq; fi non aliàs, ingredienti tamen movet: fine curatione vix unqvam definit. Nafcuntur & in albo oculi callofa tubercula, quos clavos à fimilitudine figura idem bocat. Cat. p) Seberum nomine, cujus obitu Martialis libro IX. [epigr. 88. ] patrem folatus est. Cat. q) delenda videtur hac box. Jam enim multum demferit felicitati Patris Nota hac deterioris Junioris ex filiis. Ba. Sanè verò & Raderus ad locum Martialis lit. prac. citatum f.661. ex hac voce, meliorem, colligit, moribus non undequaque emendatis fuiffe iftum juniorem. Sufpectam quoque reddat baria lectio. Nam in aliis est, majorem, meliorem, florentemqve, etiam confularem; in Sichardinâ verò,majorem & meliorem, florentem, atqve etiam conf. Serbari tamen poterit commodâ expofitione, quæ neutrum Situperet filium, utrumq licet gradibus diverfis landet. r) quem fub Domitiano fuerat adeptus. Cat. $) quâ ufus in accufationibus intendendis, de quibus fuprà, fuerat. Bu. t) dum foro atg, judiciis abftinens literis ftudiisg bacat. Bu. u) Principes civitatis funt præcipuå auctoritate lectulo jacens, cubiculo femper, non ex fortunâ, freqventi x). Do&tisfimis fermonibus dies tranfigebat, quùm à fcribendo vacaret; scribebat carmina majore curâ qvàm ingenio; nonnunqvam judicia hominum recitationibus experiebatur. Novisfimè, ita fvadentibus annis, ab urbe fecesfit, feqve in Campania tenuit: ac ne adventu qvidem novi principis inde com Siri. Cæterùm auctoritas metu fermè paratur: qui ex potentiâ maximè, qua non temerè alicui fine invidiâ conftat. Nam quo quis plus potest, atg, ebectus cæteris altiùs est, hôc magis patere invidia folet. Nunqvam eminentia invidiâ carent, Vellejus ait. Nofter itag, cùm inter Principes civita tis fine potentià, fine inɓidià Silium obtínuisse locum prædicat, innocentia, & que hanc fequitur charitate id confecutum fignificat. Quod & Bolane contigiffe Tacitus bità Agricola auctor est: Innocens, inquit, Bolanus, & nullis delietis invifus charitatem paraverat loco auctoritatis. Bu. x) Cicero de petitione Confulatus ad M. Tullium fratrem civiles amicitias tribus maximè partibus definit, falutatione, deductione, & affentatione: quibus omnibus ftudendum is fedulò docet, qui ad honores & magiftratus afpirant. Sed præfens locus ad primam pertinet: quò etiam fpectat, quod nofter cap. 62. Panegyrici adolefcentes monet, adeant freqvententq; feniorum domos: exiftimentą; hunc maximè promereri principem, qvisqvis probatos Senatus viros fufpiceret. Quanquam autem & hos & cætera officiorum hujusmodi genera multum plerung haberent fucia parumfinceritatis, magis fortuna, emolumenti fpe, quàms reverentia amorig perfonæ praftari folerent; unde bos bel los ac urbanos homines nofter alibi ex animo amicis opponit: hic aliter tamen in Silio factum Plinius narrat.Cujus cubiculum frequens femper fuiffe fignificat,no quia potens ac dives & inter principes civitatis; fed quia multa in eo virtutis |
