lib.5. ἐξῆς δ ̓ ἕκατον ταδίοις τῷ κιρκαίῳ περακίνα ἐπὶ τροκίνη καλεμενη πρότερον ἀπὸ ξ' συμβεβηκότα, me' κείτεν δι' αὐτῆς μέγα ἔλ@- οποιεσι δύο ποταμοί, καλείται δ' ὁ μέρων ἀνφιδο. Et Plin.lib. 3. c. 5. Dein flumen Vfens,fupra quod oppidum Tarracina lingua Volfcorum Anxur dictum, vt Ennius: Volfculu perdidit Anxur.Liuius lib.4. Anzur fuit,qua nunc Tarracina funt, vrbsprona in paludes quinquagefimo ab vrbe lapide. Appianus lib.3.ciuil. SALVTIFERIS.] Nam paludem illa duo flumina conficiunt. non parua aquarum falubritate. CANDIDVS ANXVR] Liuius neutro genere expreffit lib.4. Ab illis quoq, exercitibus captum Anxur dictans effe. Ibidem: Adpopulandum Anxur fine vlla populatione acceßit. Horatius Sat.s.lib.i. Impofitum late faxis candentibus Anxur. Lib.6.epig.42.fuperbus. Dicitur Anxur, quod Iuppiter imberbis ibi colebatur:quafiard žvpg,fine nouacula,quia barbam non rafiffet. Volfcorum metropolis,vt Cato in orignibus docet. Vide,an forte Feroniam intelligat,id eft,fontem,de quo Seruius. CANDIDVS] à candore faxorum dicitur candidus Anxur,inquit, Domitius, & probat verfu Horatii iam citato, Sed Porphyrion ad illum Horatii verfum docet,non à candore faxorum,fed à calce, quæ candida, & optima fit,ex lapidibus inde petitis. MITTIMVS Ô FOCLIX RERVM TVTELA, SALVSQ.] Hoc refertur ad primum diftichum huius epigrammatis,vnde intelligis fepe fententiam apud poetas in fecundo tertio,vel quarto demum difticho abfolui, & nihil effe neceffe fingulis diftichis, fingulas abfolui fententias. vtin 1. epig.lib.1. BARBARA PYRAMIDVM,&c. & mille aliis ]Hoc libri mittimus & Calar, qui es fœlix rerum tutela & falus. O cuftos,& præfes orbis, quo faluo omnes falui fumus. SoSPITE Qve GRATVM CREDIMVS ESSE LOVEM.] Quia bello Vitelliano Domitianus puer cum Sabino patruo,& parte exercitus præmifla in Capitolium fugit,quod à Vitellianis mox occupatum,& incenfum eft. Xiphil.in Vitellio. Suetonius in Domitiano c.2. Tacitus hift. 3. Domitianu tamen irrumpentibus aduerfariis,& ardente templo apud adituum clam pernoctauit,ac mane Ifiaci celatus habitu, inte: q, facrifi culos varia fuperftitionis, cum fetrans Tiberim ad condifcipuli fui matrem comite vno contuliffet, ita latuit, vt fcrutantibus,qui veftigia fecuti erant, deprehendi non potuerit. Tacitus apud Cornelium primum paternum clientem iuxta velabrum delituiffe fcribit. Adhanc igitur hiftoriam Martialis per affentationem alludit,quafi tum Domitianus louem defenderit, vt lib.io.epig.104.dicit. Prima fuo gessit pro Loue bella puer. Hinc Iouem beneficii memorem. & gratum effe credimus, qui fe defenfum à Domitiano agnofcat, & qui Domitiano fofpiti ipfe etiam fofpes & faluus fit, quique in acceptis falutem referat Domitiano. Forte referatur aptius ad reftitutum capitolium à Domitiano, cum iterum arfiflet,vt fcribit Tranquillus c.5. eoque nomine louem gratum & memorem effe,vel quod Ioui cuftodi Domitianus templum ingens deiecto æditui contubernio excitauit,feque in Dei finu confecrauit. Ita que feruatus à loue Domitianus Ioui ædem pofuit,vt & ipfe Iuppiter incenfus à Domitiano fuit feruatus,atque alter alterius cuftos,& feruator. Sic infra: Quem faluo duce credimus Tonantem. GRATVм]exponunt alii etiam propitium,beneuolum mortalibus. TV TANTVM ACCIPIES, EGO TE LEGISSE PYTABO.] Mallem,tu tantum accipias. Mihi fufficiet librum à te meum acceptum effe, Ouidium feu legas,feu non legas. acceptum etiam lectum putabo. ET TVMIDVS GALLA CREDVL.FRVAR] allufit 3. Superbus gloriabor librum à Cæfare lectum effe. GALLA] Gallienim faciles, fimplices, atq; hinc Amel.13 creduli.Strabo lib. 4. Domitius Galla ftolida exponit. Sed contra Cæfar Gallos ab eximia ingenii folertia laudat,quanquam idem lib. 4. ita laudet Gallos à mobilitate. Infirmitatem Gallorum veritus, quod funt in confiliis capiendis mobiles,& nous plerum, rebus ftudent,nihil his committendum exiftimauit. Firmicus lib.1.c.vlt. Florus lib.3.c.10.Quid referatur ad Gallos facerdotes Cybeles,qui Galli dicebantur à Gallo fluuio Phrygiæ,cuius haufta aqua vertebantur in furorem. fententia effet; Galla,id eft, infana,ftolida credulitate, fed de gente Gallica accipio dictum, candoremque Gallorum intelligo. Seuerus Sulpitius dial.c.vlt. Aly Galla exponunt quod liber Et Ennodius: Neg, Gallum decet effe tam callidum. Niuem vocat candorem animorum. Legendus & Heraldus in hunc locum. Quem Germanicus ore non rubenti, Verecundum ait hunc libellum,& caftum,nempe Cæfari infcriptum,vt fuperiore carmine vidifti,cuius maieftas, & reuerentia excludat omnem verborum,rerumque licentiam, quod & lib.8. docet epigrammate ad fuum librum, quem ita affatur. Laurigeros domini liber intrature penates, 32070 QVINTVS CVM DOMINO] Domitiano. GERMANICVS] Ita enim fe à Germania deuicta appellari iuffit. Sueton. cap.13. Macrobius 1. Satur. Plinius Panegyr. idem ad inuidiam Domitiani fcribit; & fæpius Martialis gλaxxas. Quin & octobrem menfem Domitianum,Septembrem Germanicum dixit,dicique præcepit,vt plenius alibi exponemus. CECROPIA PVELLA] Curad Domitiani coniugem,aut Iuliam Titi filiam hæc verba referant nonnulli,non intelligo. Etfi Domitia vxor Domitiani, Julia verò,amata fuerit,non fuêre tamen Græcæ. Cecropia puella,fignificat Græcam puellam. Mineruam Domitiano fuperftitiofiffimè cultam refpici putat Domitius, & fortè re&è; nifi virgines illæ Graie cultrices Minerua, cuftodes æterni ignis, in Poliadis templo, vbi Palladium fuiffe opinio eft, à pocta laudentur. Auctor Strabo eft lib.9. d'asy dutà Tetea isìv iv media πετοικεμβύη κύκλῳ. ἐπὶ δὲ τῇ πέτρα τὸ τῆς Αθίωνᾶς ἱερὸν, ὅ τε αρχαίο νεως ὁ τῆς πολιάδ ο ἐν ᾧ άσβες πολύ χνα, καὶ ὁ παρθενων ὃν ἐποίησεν ἴκτινΘ,ἐν ᾧ τὸν φειδίκ ἔργον ἐλεφάντινα ή Αθίωα. Altu, faxum eftinplanitic circumquaque domiciliis circumdatum. In eo faxo eft templum Minerua, & vetufta Poliadis ædes,in qua femper ardens lucerna,& virginum domus, quam Ictinus condidit,in qua Minerua eburnea Phidiæ opus eft. Idem Alexander prodidit lib. Gen. dierums.cap.12. Guius inquit, Vefta nimirum) inftar facri,in Poliadis Minerua templo,multa religione inclyto,in Attica fuiffe legimus,in quo virgines afiduè degere, & Lychnum inextincti luminis, ac Palladium exiftere, multorum opinio fuit. Cecropiam ergo puellam,virginem Palladi facram,quæ ritu veftalium Romanarum viuebat,poffis interpretari. Liber,inquit poeta,hic tam fan&us,& purus eft,vt poffit coram fanctiffimis Minerua facerdotibus fine rubore legi. Nifi fortè Philomelam Pandionis filiam intelligat,quæ adeo cafta fuit, vt ob virginitatem per vim læfam cum Progne forore filium ftupratori fuum coctum Thyefteo exemplo appofuerit. Ouid.6.Met. An Virgines vniuersè & matronas Græcorum intelligit, quæ domi quoque cautè cuftodiebantur,ne quid viderent,vel audirent,quod illarum aures offendere poffet. Legatur Amil. Probus in præf. Muretus variarum lib.7. cap.2. Cic.3. Verrina. Legatum Decebali Dacorum regis Diegin (ficillum ex Dione fragmentum Theodofij appellat) fœliciorem prædicat,quam eum, qui in patria fua dux remanferat. Huicenim Degidi licere Ca farem præfentem intueri,vultuque diuino frui, quem ille procul fan&tè colat,& veneretur,non fru→ atur. Itaque totum epigramma eft plenum adulationis. Ordo verborum eft. Cæfar Domitiane,qui à Germania victa Germanicus appellaris, iam Degis Dacus accola ripæ noftræ Danubianæ (nam Danubius ditionem Romanam finiebat & citra Danubium erat Romana & pacata prouincia,vltra Limites im feu trans, Barbarica & hoftica) qui antea vltra Danubium,hoftis erat, iam cis Danubium ad noftras perij Romapartes tranfiit, alteramque partem feu ripam Danubij pacatam & Romanam colit & accolit, Ro- ni conftitue mam veniens tuoque afpectu dignatus beatiorem fe fratre fuo prædicat, quem ad ripam Danubianam Romanorum reliquit, quod ipfe coram, frater longè coleret Domitianum, &c. LATVS ET ATTONITVS VISO MODO PRÆSIDE MVNDI, AFFATVS COMITES DICITYR ESSE SVOS] Deges legatus,non obfes,vt Calderinus. Simul ac in vrbem ad confpectum Cæfaris venit attonito, & ftupenti fimilis in hæc verba erupit. SORS MEA, QVAM FRATRIS MELIOR] quanto fum fœ licior fratre meo. CVI TAM PROPE FAS EST CERNERE] Mihi enim licet coram intueri præfentem Deum Domitianum. TAM LONGE QVEM COLIT IPSE DEVM] Domitianum intelligie Mart. illi verò procul timendus,& venerandus eft. Quid.2.de Ponto. Hh Falices Felices illi, qui non fimulachra, fed ipfos, Quig, Deum coram corpora vera vident. FRATRIS]Quero fratrem, nec reperio. Decebalum putem? procliue eft, fed teftem defidero.Theodofij fragmentum Diegim fratrem non appellat,fed Decebali legatum.Iuuat ipfum Theodofium audire, Domitiani trepidationem, pacemque emptam, & falfam victoriæ fimulationem egregiè defcribentem. Ex quibus fimul colliges, quis hic Degis feu Diegis,cui regium diadema Cæ far impofuit. Ο' αὐτὸς Δομιτιανὸς ἡπληθεὶς ὑπὸ μαρκομάννων, και φυγών, ἔπεμψε το ταχέων προς Δε κέβαλον τὸν Δακῶν βασιλέα, καὶ ἐς απονδὰς αὐτὸν πηγάγετο, ἃς πολλάκις αιτήσαντι αὐτῷ πρότερον ἐκἐδεδώ κει, καὶ ὃς, ἐδέξατο μλὺ τω σύμβασιν, δεινῶς δε ταλαιπωρείτο) ο μυθώτοι καὶ αὐτὸς ἠθελησεν ἐς λόγες αὐτῷ ἐλα θεῖν, ἀλλ ̓ ἔπεμψε τὸν Διῆγιν μαζὶ τῶν ἀνδρῶν, τάτε ὅπλα και αιχμαλώτες τινας, ὡς καὶ μόνος ἐκεῖνος ἔχων, δώσον τα γλυομβών ἢ τότε ὁ Δομιτιανὸς τῷ Διήγιδι Διάδημα ἐπέθηκε, καθάπερ ὡς ἀληθῶς κεκρατικῶς, καὶ βασι λέα τινὰ τοῖς Δακοῖς δοῦναι δυνάμμο και τρατιωταις καὶ τιμᾶς, καὶ δογύριον ἐχαρίσατο και ἐς τω ρώμίω, ως νενικηκώς,απέτίλε τὰ τε ἄλλα, καὶ πρέσβεις τουρὰ τὸ Δεκεβάλα, ὅπιςολίω τε ὥστε ἔφασκεν, ἐλέγετο πεπλα εἶναι, καὶ πολλοῖς τω ἑορτω πομπείοις εκόσμησεν, εκ ἐξῶν εἷλε, (πάντα γ τούναντίον) καὶ προσανάλωσε ταῖς απονδαις συχνά με καὶ αὐτίκα χρήματα και δημιουργοῖς παντοίας τέχνης, καὶ εἰςἰωικῆς, καὶ πολεμικής, τῷ Δε κεφάλῳ δοὺς συχνὰ ἢ καὶ ἀεὶ δώσειν του χόμμα, ἀλλ' ἐκ τῶν βασιλικῶν θεόπλων τέτοις δως καὶ αίχμα λώτοις αεί ποτε ἐχρῆτο, άτε καὶ τω δοχώ αυτό δεδαλωμών. Domitianus vifus (fic Lipfius interpretatur) à Marcomannis & fugatus, mifit illico ad Decebalum Dacorum regem, eumque ad pace m inuitauit. Quam ille fufcepit, nec fic tamen vt ipfe ad Domitianum veniret: fed Diegem quendam mifit, qui arma pauca & viros, quafi captiuos traderet. Eoque facto, Domitianus, vt verè vidiadema Diegi impofuit (nempe illi, fed in vicem nomenque abfentis Decebali) tanquam & ipfe regem Dacis dare poffet: & militibus coronas, & dona pecuniaria diuifit. Romam etiam quafivictor, cùm alia mifit, tum & legatos, vra Decebalo,& epiftolam ab eodem (quam ipfe tamen ferebatur confinxiffe:) & pompam triumphalem fplendidè adornauit. non ex iis fanè quæ ipfe ab hoftibus cepiffet (nam omnia aliter erant. atque adeò multam pecuniam ad pacem hanc emendam & ftatim effudit, & in pofterum etiam daturum fe promifit; præterea artifices & operarios omne genus, vel pacivel bello vtiles Decebalo donauit:) non inquam ex hoftium fpoliis, fed ex Principalibus tributis inftruxit. &tor, Vide infcript. Ebriam Myrtalem infectatur; Myrtale nomen muliebre,fic antiqua habentexemplaria,hanc, inter quas & non hunc,infrà: Et verò Grammatici docent. Vox eft ficta. Nam quoties mores nominatim carpit, Myrtalet nomen eft fuppofititium. Quod verum effe teftatur infrà ep.15. Nifi cum pridem defunctus eftis, infrà pon. qui tangitur, vel hoftis, & in communi omnium odio, vt Nero, Neronique affines. Odiofa vulgò nomina adhibet plerumque in flagitiis grauioribus carpendis & peregrina nonnunquam. Et quia nihil Chriftiano nomine erat odiofius, Chriftillam, Chriftinam, Chreftum exagitat. Chreftum autem dixit Chriftum impius. Nam per infcitiam Chriftianos Chreftianos appellitabant. TerNugantur, tullianus Apologet. cap.3. Chriftianus verò, quantum interpretatio est, de vnctione deducitur. Sed & cùm qui MartiaLam Chriftia- perperam Chreftianus pronunciatur à vobis (nam nec nominis certa est notitia penes vos) de fuauitate vel benignimum fuiffe tate compofitum est. Idem Lactantius lib.4.cap.7. Ignari rerum noftrarum Chriftum Chreftum, & Chriaugurantur. ftianos Chreftianos vocabant. Suetonius, Claud.cap.25. Iudeos impulfare Chresto aßiduè tumultuantes Roma expulit. SED FALLAI VI NOS, FOLIA DEVORAT LAVRI] quibus olentem vino halitum poTurpe olere tentiore Lauri vi obrueret, & ebrietatem defenderet. Laurus enim inimica Baccho, arcet ebrietaBacchum,&t Ricoeriam je tem Athen.lib.4. dipnol. ὅτι δὲ ἔν@ [& τοῖς πάλαι φύλλα δάφνης τραγηματίζεται Καλλίας ἢ Διοκλῆς ἐν Ciceroni ex- τοῖς κύκλωψιν φησὶν ἔτως, φύλλα συ δείπνων καταλύσεις. Lauri portofolia probellariis apud veteres haenfaret. bita, ficdocet Callias fiue Diocles in Cyclopibus. Lauri folia tu arrodes; Coronam tamen Lauream propter odoris grauitatem à menfis remouebant veteres, vt idem eft auctor lib.15. Hoc fine crediderim apud veteres in fecundis menfis folia Lauri appofita, vt caput petentes fpiritus Lauro exhaurirentur, & anima vino, epulifque grauis odore Lauri potentiore premeretur. Immo coronatos Lauro,anetho,hedera prifcos legimus, vt vino caput ne tentaretur. Qua de re Mercurialis 4. Var. Var. cap.6. Struckius lib.3.c.rr. quo loco varia ebrietatis antidota recenfet. CAVTA FRONDE] Lauri foliis, cauta, quia cauet ebrietatem. HANC TV RVBENTEM PROMINENTIBVS VENIS, QVOTIES VENIRE PAVLLE VIDERIS CONTRA] Facies ebrij, & ebriofi depicta, cuius generis Hefterno iumultæ funt in Germania noftra, vbi calicum trahones infiniti adhuc tenent morem fuum, quem flatum ve Tacitus in Germania defcribit. BIBIT LAVRVM] Lepidè laurum pro vino dixit, quia Myrtale vi- nas, ut fem. nipotum Lauro diffimulare ftudebat, alioqui vinum Lauro conditum Diofcoridi appellatur. Infcriptio de Myrtale eft ex Onuphrio. GENIO SOMN. L.DOMITIVS. L.L. ARGYRVS LANARIVS. DOMITIA L.L.MYRTALE SP. D.D. DEDICA. KAL. IAN. Ad Sextum. V Sexte Palatina cultor facunde Minerua, Grande Cothurnati pone Maronis opus. Epigrammata mittit Sexto,qui Domitiano à fecretis erat,& bibliothecæ curam habebat,quæ poni cupit inter alios epigrammatarios. CVLTOR PALATINE MINERVE] Qui feruis ingenio Cæfaris, & colis Mufam Palatinam, hoc eft, Cæfaris negotia perfcribis. fic enim iple verfu fequenti exponit, cùm addit. Nam tibi nafcentes curas Domini cognofcere licet, &c. Nam tu Cæfari es à fecretis, & rerum omnium confcius. Hinc eft, quod dicit. INGENIO FRVERIS QVI PROPIORE DEI] Verfaris enim cum ipfo Domitiano, & eius confilia,rationes,negotia, cauffas pernofcis,& litteris mandas. ET SECRETA DVCIS]periphrafis fecretarij, quem hodie appellant. SIT LOCVs] Epigrammata mea repone in tua bibliotheca, & inter epigrammatarios, Catullum, Marfum,Pedonem adfcribe,de quibus pluta Gyraldus,& nos alibi. Ouid 4. de Ponto. Cùm foret & Marfus,magnig, Rabirius oris, CARMINA CAPITOLINI BELLI]an illa certamina poëtarum in quinquennalibus intelligenda, cùm in laudem Iouis Capitolini à poëtis conderentur poëmata? an bellum Vicellianum, de quo Suetonius & Tacitus. In quo Sabinus Domitiani patruus interemptus cft,latitante Domitiano in ædibus æditui ? de quo poëta nofter lib.9. epig.104. Et Statius lib.1.Sil. Afferuit poffeffa malis Pallatiaregnisz -Tu bella Iouis,tu pralia Rheni. per laccho. Virgil Lib.10.ca.1. & procem. Erat igitur illud Cæfaris periculum in bello Vitelliano poftea defcriptum à poëtis, quorum carmina bellum Capitolinum complexa comparat cum Maronis Æneide, vt fua cum Marfo, Pedone & Catullo. Illa addenda Maroni, mea Catullo, &c. Ego quoque bellum Vitellianum expono,carmina Capitolina, que fimul laudes louis Capitolini continebant,de quibus lucidè Quintilianus lib.3. His verbis: An laudes Capitolini louis perpetua facri carminis materia, vel dubia funt, vel non oratorio genere tractantur? Fortaffe rectius Tito vel potius ipfi Domitiano Capitolini belli carmina tranfcribemus, vocat enim cæleftia feu diuina quafi à Domitiano facta, vti eundem laudat Quintilianus & quidem à defcripto bello quod ipfe gefferat. Audiatur Quintilianus. Hos (Scenicos lib. poëtas) nominauimus, quia Germanicum Augeftum ab inftitutis ftudiis deflexit cura terrarum; parumque diis vifum eft effe eum maximum poëtarum. Quid tamen iis ipfis eius operibus in qua donatus imperio iuuenis fuccefferat, fublimius,doctius,omnibus deniq; numeris præftantius quis ́enim caneret bella melius, quam qui fic gérit? Nos tamen facra literarum colentes feras cæfar,fi non tacitum hoc præterimus, & Virgiliano certè verfu teftamur: Inter victrices hederam tibi ferpere lauros. Ad Quinquennalia. In quibus hoc memorabile accidit, vt 6. luftro L. Valerius Pudens, cùm ageret annum 13. omnium fententia vinceret, ni fallor, carmine. Lege Smetij Infcriptiones. Gruterus & Scriuerius edidere: Ad Capitolini cæleftia carmina belli. Et Sextum Epicum poëram hic putat Scriuerius compofuiffe bellum Vitellianum,quod mihi verifimile quoq; quam maximè videtur. * nefciat. *aui. Ad Mufas. VI. Sinon est graue,nec nimis moleftum, Poëta Mufas. Mufæ Parthenium rogant,vt Parthenius Cæfari libellum porrigat. PARTHENIVM VESTRVM] Parthenium ex Suetonio, & ipfo Martiale iam fæpe defcripfimus. Cæfari fuit à cubiculis,honore gladij affectus,quo vfus eft contra Cæfarem, confcius, immo focius, & auctor necis eiufdem Cæfaris. Multa funt ad hunc epigrammata, vt paffim videbis, & iam fuperioribus libris vidifti. SIC TE SERIOR]fic diu fofpes, & fuperftes, & fœlix agas cum Cæfare; oratio Mufarum. Sic] veteribus folenne in fauftis imprecationibus. Legendus Briff. Form. Græcis &ras eod. intelle&u,stusova. INVIDIA FAVENTE FOLIX] quæ graffatur maximè per regum curias, & au las, fic inuidia fuperior,vt ipfa cogatur tibi fauere. Sic BVRRVs] filius tuus.lib.4.epig.45. Vtquiprima nouo fignat quinquennia luftre, Impleat innumeras Currus olympiadas. SENTIAT PARENTEM] Intelligat fortunam, laudes, fœlicitatem patris, indolis paternæ det fpecimen. Ita locutus eft poëta lib.6.cpig.35. de filio Reguli. Maternofg, finus vifo genitore relinquat, Et patrias laudes fentiat effe fuas. TIMIDAM, BREVEMOVE CHARTAM] timidam, ob reuerentiam & maieftatem Cæfaris, quem vt Deum, & louemadorat. BREVE M] Vnicum, nec multorum epigrammaton libellum. SANCTIORIS AV LA] intra conclaue Cæfaris, in quo degit, in intimam aulam. Sanctioris fortè propter Lararium,in quo Minerua,aut quia ipfe Domitianus volebat dici haberique Deus. NOSTI TEMPORA] tempus modumque libri offerendi præfcribit. Macrobius l. Saturnal.c.2. Tentanti mihi Poftumiane aditus tuos & molliffima confultandi tempora. Iovis SERENI]Cæfaris læti. læ ta enim frons, ferena frons,& Iuppiter propriè ferenus,& fereni Reges. De ore Domitiani & vultus. venuftate alibi fæpius Martialis & Plinius, Paneg. Sueton.cap.18. QVO NIL SVPPLICIBVS NE GARE SOLET] principio liberaliffimus à Suetonio cap.9. prædicatur, poftremo ab eodem cap.12. auariffimus, vti non folum non fua largiretur,fed alia raperet. Nihil inquit, penfi habuit,quin pradaretur omnimodo bona viuorum & mortuorum,&c. Non fic Titus, qui fe diem illum perdidiffe dolebat, quo nihil amico præftitiffet. Suet. Tit. cap.8. QVA CEDRO DECORATA PVRPVRAQVE, NI GRIS PAGINA CREVIT VMBILICIS] Nunquam mea charta, meufque liber cedro tinctus, purpura tectus, vmbilicorum bullis ornatus magnam vim pecuniæ, aut iugera, prædiáue impudenter petit. Sed quod ipfe vltrò donat, accipit. De cedro,purpura, vmbilicis lib.3. epig.2. difputauimus, cùm illos verfus excuteremus. Cedro |