AAN DEN HEERE

N. W. OP DEN HOOFF,

Y dunkt, dat ik U, myzelven, en myn Papier geenen ondienft aandoe, nu ik uwen Naam aan het Hoofd van dit Derde Deel van myn' Weekelykfchen Arbeid plaatfe. Gy hebt Verdienften genoeg om myne manier van Toewyinge waardig te zyn: want ik pronk, om voor de vuift te fpreeken, myn Werkje niet op met den zwier eener Opdragte om by Keurmeefters van 't Gild der Geleerden eene roode Letter, of by de Grooten een plasdank te haalen. Ik ben voor de neuswysheid der eerften, en voor den kwikzilverachtigen luim der laatften te bang, dan dat ik zoo hoog zien zoude. Bejaagt de Philanthrope die eere, noch geniet hy die befcherming, gedult: hy mag de weereld als een Avanturier, die zyn fortuin maakt, zoo goed hy kan, inwandelen.

Welke bekwaamheden gy, als MR. CHIRURGYN, bezit, is my geheel onbekend; en of gy de handgreep van meêr Werktuigen deezer konfte kent dan die tot gebruik van het Scheermes en Lancet behooren, weet ik in der waarheid niet. Maar wat uw Beroep als TONEELDICHTER aangaat, dat loopt vermits het op eene openbaare plaats, en van elk, die wil, befpiegeld word, veel fterker in het ooge: en van deezen kant befchouwd, zyt gy zoo wel een publiek perfoon, als de overige Toneclpoëeten, uwe Medebroeders. En miffchien ftaat gy hooger dan de beften der Hedendaagfchen; want min maakt de kunft, meêr de tocjuiching des Volks, tegenwoordig, een Toneeldichter waarlyk groot. Zy, die de geheimen der To. neelwysheid alleen waanen te bezitten, en den aandacht der opgetoogen Aanfchouweren naar uwe Stukken, door hunne vitteryen, verveelen, brengen dikwyls, na lang zweeten en wroeten, een Spel op het Toneel waar aan de Liefhebbers na tweemaal fpeelens zich zat vinden. Gy, in tegendeel, weet door uwe Spellen den thans heerfchenden fmaak te treffen. 't Is wysheid, de verkiezing van den tyd in 't oog te hou.

1